Aleksander Podrabinek, buntując się przeciwko życiu na zasadach państwa sowieckiego, jako młody chłopak włącza się w ruch dysydencki. W samym jego centrum spotyka takie postaci jak Andriej Sacharow, Aleksander Sołżenicyn, Petro Hryhorenko, Aleksander Zinowjew. Opisuje akcje demokratyczne, odważnie demaskuje aparat represji i jego najokrutniejszą metodę – psychiatrię represyjną. Do dziś konsekwentnie i bezkompromisowo idzie drogą wolności jako niezależny dziennikarz i obrońca praw człowieka w Rosji.
„Ta historia ma swój ciąg dalszy, jest obecna, dzieje się na naszych oczach. Los Podrabinka to ilustracja fundamentalnego sporu: między ideologią kolektywizmu a cywilizacją judeochrześcijańską, w której człowiek stanowi podstawowy i najważniejszy punkt odniesienia”.
(Z Przedmowy Mariusza Maszkiewicza)
„Zabawne – czas upływa, niby nasz kraj się zmienia, ale los nas nie rozpieszcza. Siedzę sobie w domu na Sokolnikach, piszę te słowa, a ironia losu sprawia, że w tym samym czasie na podwórzu mojego domu znowu stoją dwa samochody bezpieki. Wszystko jak trzydzieści lat temu. Co najwyżej samochody mają trochę lepsze – już nie sałatowego koloru wołgi udające taksówki, tylko wypasione bryki z przyciemnionymi szybami.
Moskwa, 2013” (Aleksander Podrabinek, Dysydenci)
Aleksander Podrabinek (ur. 1953) – rosyjski niezależny dziennikarz, działacz demokratyczny. Współzałożyciel Komisji Roboczej do Badań Wykorzystywania Psychiatrii do Celów Politycznych, autor książki Medycyna karna (1979). Z powodu działalności dysydenckiej dwukrotnie skazany (na 5 lat zesłania w Ust’-Nierze i 3,5 roku łagrów, karę odbywał w Jakucji). Po powrocie do Moskwy, założyciel i redaktor niezależnej gazety „Ekspriess-Chronika” (1987–2001), współtwórca Stowarzyszenia Niezależnych Psychiatrów (1989), redaktor naczelny Agencji Informacyjnej Obrony Praw Człowieka „Prima” (2000–09). Członek Federalnej Rady Politycznej Zjednoczonego Demokratycznego Ruchu „Solidarność”, dziennikarz Radia Swoboda. Mieszka w Moskwie.
Przedmowa
Mariusz Maszkiewicz
Jak skończyć z paleniem i zacząć
pisać wspomnienia (Zamiast wstępu)
część pierwsza
Dzieciństwo
Plac Puszkina
Elektrostal
Moskwa
Człowiek wolny
Moskiewski dzień powszedni
Trzej towarzysze
Damy z minionej epoki
Pociąg do pisania
Niecierpliwość
Od iluzji do działania
Psychiatria – pierwsze kroki
To ja, Sasza!
Nowy Rok 1977
Trójkąt bielajewski
Nasza odpowiedź dla Chamberlaina
Wyjazd na Syberię
Imperium kontratakuje
Wschód – Zachód
Cherchez la femme
Próba generalna
Pożegnanie z bronią
Sztuka przesłuchiwania
Korespondenci i dyplomaci
Pogotowie ratunkowe
Na celowniku KGB
Nikt nie chciał wyjeżdżać
Obstawa
Pierwsza próba
Zakładnicy (Ze wspomnień Pinchosa Podrabinka)
Chwila słabości
Nasz człowiek w KGB
komisja robocza
Ostatnie dni
część druga
Matrosskaja Tiszyna
Małolaty
Śledztwo
Proces
Krasnaja Priesnia
Daleka droga
Czuna
Barmakon
Podróż poślubna
Biegun zimna
Więzienie jakuckie
Skazańcy
Idiotyczne śledztwo
Eros nie śpi
Procedury sądowe
I znowu sąd
Bolszaja Marcha
„Praca – sprawą honoru, męstwa i bohaterstwa”
Więzienie w więzieniu
Kryminaliści
„Tylko na zielonym świetle”
Łamanie
Samotność
Głód
Zimno
Sny
Jeszcze jedna chwila słabości
Kable
Suchoty
Szpitalniak
Wygnanie z raju
Przyjemne łagrowe życie
Ostatnie podejście
Oda do fufajki