Bazgracz. Trzy eseje o Norblinie / Konrad Niemira

Bazgracz reinterpretuje twórczość jednego z najbardziej zagadkowych artystów XVIII wieku – Jeana-Pierre’a Norblina. Jest opowieścią o wkraczaniu młodego adepta sztuki w dorosłość, o dostosowywaniu się do wymogów kultury elitarnej oraz o poszukiwaniu artystycznej wolności w oświeceniowej Europie.

Książka polemizuje z kliszami dotyczącymi recepcji Norblina i przenosi spojrzenie na problemy zazwyczaj z nim niekojarzone – społeczne, klasowe i tożsamościowe. Obok dzieł dobrze znanych znalazły się tu reprodukcje prac ukrywanych w muzealnych magazynach, zaginionych lub „niskich”, jak choćby rysunki przedstawiające żebraków czy karykatury innych artystów.

Wprowadzenie

I. Czy Norblin czesał się z przedziałkiem?

Loki Greuze’a

Watteau

Początki

Akademia

École

Uczniowie

Być artystą

Odgrywanie roli

II. Figle w parku

Połów ryb

Publiczność Norblina

N’ont aucun objet

Grzeczność i panowanie

Żebrak jak gniazdo bocianie

Zabawy

Wesołość jako kategoria polityczna

Igrzyska i maskarady

Widoki władzy

Materia obrazu

III. Malownicza bieda

Diogenes i Aleksander

Litość i Oświecenie

D’après nature

Trójkąt żebraczy

Norblin van Rijn

Portret artysty z kijem w ręku

Zamiast epilogu: Taniec piesków

Aneksy

Kalendarium

Młodość Pierre’a Martina Norblina w świetle materiałów z Archiwum Bastylii

Bibliografia

Źródła rękopiśmienne

Źródła drukowane

Opracowania

Instytucje muzealne – wykaz skrótów

Podziękowania

Ilustracje

Przypisy