Salon u Jaskółów
Kiedyś tętnił życiem. Mąż Sławy – Zdzisław Jaskuła, był jego duszą i księciem. Pokój, dziś przemeblowany i przegrodzony półką z książkami na część kuchenną i salonową, wówczas gromadził tłumy. Prowadzili otwarty dom. W czasie najgorętszych spotkań z Jackiem Kuroniem czy Adamem Michnikiem potrafiło się w nim zmieścić i dwieście osób. Odwiedzili ich m.in. Artur Międzyrzecki, Julia Hartwig, Adam Zagajewski, Leszek Szaruga, Andrzej Seweryn, Grzegorz Ciechowski, Krystyna Janda, Ryszard Krynicki, Stanisław Barańczak. Odbywały się wykłady Latającego Uniwersytetu i przedstawienia teatralne. Taki podziemny dom kultury. – Czasami na połowie stołu odbywał się bankiet, a na drugiej tłumaczyłam – o swoich fascynacjach literackich opowiada Sława Lisiecka, wybitna tłumaczka z języka niemieckiego
Pisanie książek jest niesamowitą przygodą
– Kiedy dana historia zaczyna się wykluwać, kiedy pojawia się bohater, który staje mi się bliski i którego zaczynam traktować jak swojego przyjaciela, taka opowieść zaczyna mieć również swoje znaczenie, swój przewodni temat. Nie zawsze jest on oczywisty, czasami sam dostrzegam to sedno książki dopiero po analizie. Ewoluuje też język! Przez wiele lat uważałem to za moją wadę, że język, którym piszę, zmienia się za każdym razem, dopasowuje do bohatera i do realiów. Że nie mam swojego natychmiast rozpoznawalnego stylu pisania. Ale uznałem, że to taka moja cecha – rozmowa z Marcinem Szczygielskim, autorem książek dla dzieci i dorosłych
Przecież prawda istnieje
– My dzisiaj nazbyt często mówimy o różnorodności, która jest maską, za którą kryje się przekonanie, że prawd jest wiele i nie można ich ze sobą pogodzić. A ja zamiast pojęcia „różnorodności” wprowadziłbym w to miejsce rzeczownik „doskonałość”, który jest dla mnie o wiele ciekawszy i ważniejszy, bo rzeczy są na ogół lepsze i gorsze, sądy są prawdziwsze i mniej prawdziwe, i tak rozumując, w tym procesie zawsze się w którąś stronę posuwamy. A powiedzieć z góry, że wszystko jest względne i nierozstrzygalne, to skazać się na chaos myśli, w którym gubi się nasza cywilizacja i nasza kultura – rozmowa z Krzysztofem Zanussim, reżyserem i pisarzem
Polska sztuka jest wyjątkowa
– Jestem przekonany, że istnieje jakiś wewnętrzny mechanizm, który nadaje polskiej sztuce odrębność. Druga sprawa, która mnie zawsze interesowała, to takie ujęcie, które by pokazywało relacje polskiej sztuki i polskich artystów z tym, co dzieje się za granicą. Bo są tu analogie, zarówno rzeczywiste, jak i pozorne – rozmowa z prof. Wojciechem Włodarczykiem, autorem siódmego tomu „Sztuki polskiej”