Autor naświetla także związek sensu ze szczęściem, pogłębia rozumienie egzystencjalnego podłoża tematyki sensu oraz ukazuje, w jaki sposób rodzi się sens w powiązaniu z wiarą, filozofią i psychologią.
Analiza egzystencjalna ma na celu uwolnienie pacjenta od wpływających negatywnie na jego życie i zachowanie fiksacji, zafałszowań, jednostronności i traum, a przez to umożliwienie mu wolnego przeżywania, odpowiedzialnego podejścia do własnego życia i świata, dokonywania autentycznych wyborów oraz kierowania się w życiu treściami, celami i wartościami, które są dla niego autentycznie ważne. Alfried Längle, uczeń i bliski współpracownik Viktora Frankla pokazuje specyfikę swojego podejścia do analizy egzystencjalnej z uwzględnieniem różnic w stosunku do pierwotnej franklowskiej logoterapii.
Alfried Längle był uczniem i bliskim współpracownikiem Viktora Frankla – austriackiego neurologa i psychiatry, który przeżył Auschwitz i tam, pracując ze swoimi współwięźniami, odkrył jak fundamentalne znaczenie ma w naszym życiu pytanie o sens. Pytanie to było zdaniem Frankla decydujące dla ludzkiej woli przeżycia. Umiejętność konfrontacji z tym pytaniem może również stanowić podstawę przezwyciężenia całego szeregu zaburzeń nękających współczesnego człowieka żyjącego często w próżni bezsensu, takich choćby jak neurozy, depresja czy zachowania kompulsywne. W centrum rozwiniętej przez Frankla logoterapii znajduje się właśnie wykorzystanie ludzkiej „woli sensu”, często zdominowanej przez „wolę przyjemności” bądź „wolę siły”. Alfried Längle rozwija myśl swojego nauczyciela zarówno na gruncie naukowym, jak i praktycznym.