Monografia podejmuje słabo dotychczas dostrzegany problem ochrony zdrowia osób pozbawionych wolności. Jest on jednak ważny społecznie i coraz bardziej aktualny wobec uwidaczniających się w tym zakresie niedomogów. Jego analiza ma charakter wieloaspektowy, uwzględnia szeroki kontekst problemów społecznych i penitencjarnych, zagadnień prawnych, a także funkcjonowanie praktyki.
Opracowanie ma charakter pionierski, stanowi odważną, bezkompromisową próbę opisu i oceny sposobu realizacji prawa do świadczeń zdrowotnych w zakładach karnych i aresztach
Końcową część pracy Autor poświęca analizie obecnego stanu więziennej służby zdrowia, wskazując na szereg coraz bardziej niepokojących symptomów jej zapaści i konieczność pilnej reformy systemowej. W podsumowaniu dyskusji formułuje własny projekt jej modernizacji, odwołując się w tym zakresie do rozwiązań i doświadczeń zagranicznych.