Krytyczne (nie)porządki – książka poświęcona współczesnej polskiej krytyce literackiej, koncentrują się przede wszystkim na problemach dyskursu krytycznego, krytycznoliterackiej retoryki, metakrytycznej samo-świadomości. Autorka próbuje przyjrzeć się temu, jak krytyka sama się definiuje i jak jest definiowana, jak sytuuje się i jak jest sytuowana w przestrzeni życia literackiego i społecznego, śledzi sposoby jej oddziaływania, tropi najciekawsze krytyczne strategie. Opisując dyskurs krytyczny, pokazuje różnorodne uwikłania krytyki, zarówno jej wielogłosowość oraz performatywny charakter, jak i mechanizmy wspólnotowych (środowiskowych, grupowych) zachowań, a także relacje między obowiązującymi w polu krytyki regułami a indywidualnym głosem podmiotu. Zwraca też uwagę na współzależności między krytycznymi wystąpieniami a zmianami w przestrzeni życia publicznego. Analiza dyskursu krytycznego i jego instytucjonalnych uwarunkowań pozwala tutaj zarówno na uchwycenie podmiotowości, indywidualnego charakteru oraz swoistości krytycznych projektów, jak i na refleksje dotyczące szerszej problematyki światopoglądowej, kulturowej, a także komunikacyjnych uwarunkowań krytyki. Istotnym punktem odniesienia dla takiego spojrzenia na krytykę literacką są m.in. prace Michela Foucaulta i Pierre’a Bourdieu.
Kluczowe w pierwszej części książki zagadnienia metakrytycznych metafor, narcyzmu krytyki oraz funkcjonowania dorobku Stanisława Brzozowskiego w krytyce literackiej przedstawione zostały w szerszej perspektywie, obejmującej drugą połowę XX wieku i pierwsze lata wieku XXI. W drugiej części książki wyeksponowana została cezura przełomu 1989 roku, a poszczególne teksty poświęcone zagadnieniom związanym z ustawianiem krytycznego głosu w nowej sytuacji literatury i kultury, z przesuwaniem pola krytyki, a także z poważnymi zmianami wewnątrz tego pola złożyły się na pogmatwaną, skomplikowaną mapę krytycznoliterackich wystąpień ostatnich lat.
Dorota Kozicka pracuje w Katedrze Krytyki Współczesnej na Wydziale Polonistyki UJ. Zajmuje się prozą niefikcjonalną, literaturą polską i życiem literackim po roku 1989, historią i teorią krytyki literackiej. W 2003 roku wydała książkę Wędrowcy światów prawdziwych. Dwudziestowieczne relacje z podróży, w 2010 – antologię polskiego pamfletu, zatytułowaną „Chamuły”, „gnidy”, „przemilczacze”…
WSTĘP
CZĘŚĆPIERWSZA
WPROWADZENIE
METAFORY METAKRYTYKI – PRZENOŚNY WIZERUNEK KRYTYKA LITERATURY
1. Metakrytyka w uścisku metafory
2. Gniazda metafor
3. Miejsca przenikania
CZY KRYTYK MUSI BYĆ KOCHANY, CZYLI O NARCYSTYCZNYCH SKŁONNOŚCIACH KRYTYKI LITERACKIEJ
1. Narcystyczne „ja”
2. Krytyczne powinności
3. Prywatne pragnienia
4. Tekstowe kreacje
BRZOZOWSKI – POBOŻNE ŻYCZENIE KRYTYKI
1. Wielka legenda
2. Zwyczajne życie
3. Pobożne życzenia
CZĘŚĆ DRUGA
WPROWADZENIE
„BEZŁ(R)ADNE ROZWAŻANIA STAREGO KRYTYKA”? O DYSKURSIE „STAREJ” KRYTYKI W NOWYCH CZASACH
1. Młodzi w natarciu
2. W polu autorytetu
3. Strategie obrony
DLACZEGO „NIE”? STRATEGIE ODRZUCANIA MIŁOSZA PO ROKU 1989
1. „Miłosz jak świat”
2. Przeciw figurze autorytetu i wieszcza
3. Przeciw figurze mistrza
KRYTYK PRZECIW UNIWERSYTETOWI. O ANTYAKADEMICKICH STRATEGIACH KRYTYKI PO 1989 ROKU
1. Bez zobowiązań
2. W poszukiwaniu zobowiązań
3. Zobowiązania
OD KOPCIUSZKA DO...? O POTYCZKACH FEMINIZMU Z KRYTYKĄLITERACKĄ
1. Od kobiety do Kopciuszka
2. Od pisarza do pisarki
3. Kim jest dziśKopciuszek?
KRYTYKI LITERACKIEJ KŁOPOTY Z POLITYCZNOŚCIĄ (W OSTATNIM DWUDZIESTOLECIU)
1. Mit założycielski
2. Rzeczywistośćwobec mitu
3. Politycznośćopisana
4. Polityczne strategie dyskursu krytycznoliterackiego
5. Siła projektów
BIBLIOGRAFIA
INDEKS RZECZOWY
INDEKS NAZWISK
SUMMARY
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka