Przedmiotem książki jest doktryna estetyczna Theodora W. Adorna, jednego z najbardziej wpływowych przedstawicieli szkoły frankfurckiej. Na podstawie tekstów Adorna odnoszących się do samej sztuki, jej materialnych przejawów, a także zewnętrznych mechanizmów, jakim one podlegają, autor dokonuje rekonstrukcji tej teorii. Posługuje się przy tym założeniem, że doktryna ta jest teorią krytyczną w takim znaczeniu, jakie terminowi temu nadała szkoła frankfurcka. Oznacza to, że nie traktuje ona swojego przedmiotu jako czegoś względem siebie zewnętrznego, a przepełniona jest świadomością i intencją jego współtworzenia. Zorientowana jest także na wyeksponowanie tych momentów dzieła sztuki, które można zinterpretować społecznie. W toku prowadzonego w książce wywodu okaże się też, że społeczny sens sztuki i jej społeczne funkcje Adorno rozumiał w swoisty sposób.
WYKAZ SKRÓTÓW 7
ADORNO FRANKFURTCZYK – BIOGRAFIA INTELEKTUALNA 9
WSTĘP 15
WPROWADZENIE – KONTEKST TEORETYCZNY 23
Teoria krytyczna 23
Dialektyka oświecenia i geneza racjonalności 28
Dialektyka negatywna i przymus tożsamości 32
Krytyczna teoria sztuki 36
ROZDZIAŁ I
1. Czym jest sztuka? 39
1.1. W poszukiwaniu oczywistości 39
1.2. Teoria źródeł sztuki 41
1.3. Zachowanie mimetyczne 45
2. Sztuka administrowana 49
2.1. Przemysł kulturowy 49
2.2. Śmierć sztuki 61
2.2.1. Filozofia nowej muzyki 64
2.3. Sztuka jako towar 67
3. Podmiot społeczny 70
3.1. Społeczny charakter liryki 72
3.2. Metoda 75
3.3. Przykłady 78
4. Tradycja jako correspondance 82
4.1. Potrzeba pocieszenia 82
4.2. Fałszywe bogactwo 85
4.3. Ślady cierpienia 87
ROZDZIAŁ II
5. Dialektyka kategorii 90
5.1. Mimesis i konstrukcja 91
5.2. Konstrukcja i forma 94
5.3. Forma i materiał 97
5.4. Piękno i brzydota 99
5.4.1. Kantowski paradygmat 104
6. Przyroda i sztuka 105
6.1. Utrata piękna naturalnego 106
6.2. Piękno – określenie tego, co nieokreślone 112
6.3. Natura – wzniosłość – sztuka 115
7. Doświadczenie estetyczne 123
7.1. Estetyczność 124
7.2. Doświadczenie 128
ROZDZIAŁ III
8. Funkcje krytyczne 136
8.1. Treść sztuki 136
8.1.1. Praktyka sztuk krytycznych 141
8.2. Zaangażowanie – między autonomią a heteronomią 145
9. Poznawczy charakter sztuki 154
9.1. Sztuka jako język 155
9.2. Zagadkowość jako zawartość prawdy 164
9.3. Prawda i historia 169
PODSUMOWANIE 175
BIBLIOGRAFIA 179
INDEKS NAZWISK 189
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka