Książka podejmuje temat dobrze znany literaturoznawstwu – temat recepcji twórczości danego pisarza – ale w nowym ujęciu metodologicznym. Przenosi akcent z recepcji na dyskursywizowanie, a tym samym wykracza poza ramy literaturoznawstwa w stronę kulturoznawstwa oraz filozofii nauki. W pierwszym rozdziale została przedstawiona autorska teoria recepcji, uwzględniająca narratywizm Haydena White’a i jego koncepcję Metatropów, kognitywistyczną teorię prototypu, zastosowaną do opisu procesów paradygmatyzacyjnych w nauce, a także zasady psychologii społecznej. W tej części znajduje się także innowacyjne ujęcie kwestii szkolnej edukacji polonistycznej, odmienne od ujęć proponowanych przez metodykę nauczania języka polskiego. Rozdział drugi to szczegółowe omówienie tekstów krytycznoliterackich o Mironie Białoszewskim, zarówno tych najbardziej znanych, jak i zupełnie zapomnianych.
Wstęp
Rozdział pierwszy
Wprowadzenie metodologiczne. Recepcja, dyskurs,kultura
Eklektyzm
Prototypy w dyskursach literaturoznawczych
Metatropy w dyskursach literaturoznawczych
Dyskurs „krytyki tematycznej” jako Metonimiczny
Relacje pomiędzy dyskursami
Polonistyczny dyskurs edukacyjny
zasady psychologii społecznej w dyskursach literaturoznawczych
Rozdział drugi
Białoszewski w dyskursie krytycznoliterackim
Przed debiutem książkowym: kreowanie atmosfery
„Debiut poetycki 1956”: Obroty rzeczy
zawiedzione oczekiwania, antytetyczne rachunki (Rachunekzachciankowy)
Wyciszenie dyskursu: Mylne wzruszenia
Dyskusja, która Było i było
Bunt demiurga, czyli Poezja rupieci
Ostateczne ustalenie pozycji dyskursowej:
Pamiętnik z powstania warszawskiego
Dyskursy o „wybitnym pisarzu współczesnym”
Przypisy
Indeks osób
Wykaz pierwodruków
Indeks osób
Nota bibliograficzna