Wstęp do fenomenologii / Marcin Waligóra

- książka prezentuje podstawowe metody klasycznej fenomenologii, m.in.: analizę intencjonalną, poznanie ejdetyczne, epoche, redukcję transcendentalną, konstytucję
- autor klarownie pisze o Husserlu, Heidegerze, Levinasie i Derridzie
- celem książki jest wprowadzenie do lektury prac wybitnych fenomenologów i stosowania metody fenomenologicznej
- książka zawiera analizę krytyki fenomenologii i prezentuje założenia współczesnej fenomenologii umysłu
- „głęboka kompetencja autora znajduje swój wyraz w komunikatywności języka książki oraz jasności i precyzji jej wywodu” (z recenzji prof. Andrzeja Gniazdowskiego)

Marcin Waligóra – adiunkt w Zakładzie Filozofii i Bioetyki, Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się fenomenologią i etyką biomedycznych badań naukowych.

Wprowadzenie

Rozdział 1

Przeżycia, słowa i rzeczy. Zurück zu den Sachen Selbst!

1.1. Fenomenologia przed obiektywizmem

1.2. Poznanie jako synteza wypełnienia 1

1.3. Poznanie jako synteza wypełnienia 2

1.4. Naoczność kategorialna

Rozdział 2

Warsztat fenomenologiczny. Klasyczne narzędzia

2.1. Analiza intencjonalna

2.2. Poznanie eidetyczne

2.3. Branie w nawias: epoche i redukcja

transcendentalna (fenomenologiczna)

2.3.1. Droga kartezjańska

2.3.2. Droga przez ontologie

2.3.3. Droga przez psychologię

2.3.4. Redukcja w języku realizmu

2.3.5. Redukcja w języku transcendentalizmu

2.4. Redukcja primordialna. Redukcja do sfery „tego,

co własne” (Eigenheitssphäre)

2.5. Konstytucja

2.6. Fenomenologia generatywna i Lebenswelt

2.7. Badanie zawartości idei

Rozdział 3

Projekt fenomenologiczny Martina Heideggera

3.1. Fenomenologia i częściowe odkrywanie

3.2. Elementy warsztatu fenomenologii

archeologicznej

3.3. Bezzałożeniowość, bezpośredniość i oczywistość

3.4. Warunek możliwości doświadczenia:

bycie-w-świecie

3.5. Bycie-w-świecie, epoche i redukcja

3.6. Ontyczne (ontisch) i ontologiczne (ontologisch)

3.7. Wachlarz relacji, sposoby bycia

3.8. Źródłowe relacje udostępniające.

„Otwartość” i doświadczenie

3.8.1. Befindlichkeit i nastroje. „Że jest”

3.8.2. Rozumienie. „Jako co?”

3.8.3. Mowa (Rede). „O czym?”

3.9. „Coś, co nam się ukazuje, przez to, że się nam wymyka”

3.10. Heideggerowska próba ugruntowania fenomenologii

3.11. Bezpośrednia dyskusja z Husserlem. Dwa projekty

3.12. Fenomenologia według Heideggera

Rozdział 4

Emmanuel Levinas i granice fenomenologii

4.1. Fenomenologiczny projekt Husserla

w interpretacji Levinasa

4.2. Zarzuty wobec fenomenologicznego

programu Heideggera

4.3. Husserl i Heidegger jako typowi myśliciele Zachodu

4.4. Wtórne i pierwotne

4.4.1. Poznanie i rozmowa

4.4.2. Metafizyka i ontologia

4.4.3. Rozkoszowanie się (jouissance) i reprezentacja

4.4.4. Antyfenomen – twarz

4.4.5. Mówienie (dire) i Powiedziane (dit)

4.5. Fenomenologia, doświadczenia źródłowe, epifania

Rozdział 5

Dekonstrukcja fenomenologii. Jacques Derrida

5.1. Derrida i iluzja źródłowości

5.2. Fenomenologia i język

5.3. Fenomenologia i obecność

5.4. Pierwotne (primitive) a źródłowe (oryginaire).

Kontaminacja

5.5. Dyskusja z Heideggerem

5.6. Źródłowy ślad

5.7. Źródłowość i wyczerpanie

Rozdział 6

Fenomenologia dziś

6.1. Inspiracje późnohusserlowskie,

inspiracje heideggerowskie

6.2. Fenomenologia umysłu i neurofenomenologia

Zakończenie

Bibliografia

Nota bibliograficzna

Indeks