Jewgienij Nikołajew to jeden z najsłynniejszych rosyjskich strzelców wyborowych. Przypisuje mu się 324 zestrzelenia, głównie wykonane podczas pierwszej zimy obrony Leningradu 1941/1942.
Wspomnienia Nikołajewa, wydane po raz pierwszy w Związku Radzieckim w latach osiemdziesiątych XX wieku, nie są wolne od ideologicznych uprzedzeń. Sam Nikołajew służył w jednostce NKWD. Usprawiedliwia więc wszelkie posunięcia komunistycznej Rosji. Nie kryje swej pogardy dla przeciwnika. Gloryfikuje radzieckiego żołnierza, który głodny i zmarznięty stawiał czoła wrogowi ukrytemu w wygodnych, wręcz komfortowych okopach połączonych przewodami telefonicznymi.
Wiele miejsca poświęca snajperskiemu rzemiosłu. Opisuje długie godziny obserwacji, podczas których musiał leżeć bez ruchu na siarczystym mrozie, by w końcu dopaść wroga śmiertelnym strzałem.
Spisane przez Nikołajewa wspomnienia są unikatowym zapisem przeżyć żołnierza podczas najbardziej zaciętych zmagań między Armią Czerwoną a Wehrmachtem w czasie II wojny światowej. Pomagają zrozumieć, co to znaczy być strzelcem wyborowym, i docenić wkład snajperów – tej żołnierskiej elity – w obronę Leningradu.
Jewgienij Adrianowicz Nikołajew, urodzony w 1920 roku w Tambowie. Jako młody mężczyzna pracował w teatrze przy projektowaniu dekoracji. Został powołany do armii we wrześniu 1940 roku, gdzie trafił do oddziału strzelców wyborowych. W 1942 roku został przeniesiony do kontrwywiadu – pracował jako śledczy w strukturach Smiersz w swojej dywizji. Doszedł aż do Berlina i nawet złożył swój podpis na ścianie Reichstagu. Dosłużył się stopnia kapitana gwardii. Po wojnie pracował w gazecie „Tambowska Prawda”. Zmarł w 2002 roku.
Wstęp
Od Autora
Rozdział 1 Rozmyślania porucznika Butorina
Rozdział 2 Zostaję snajperem
Rozdział 3 Mój pierwszy partner
Rozdział 4 „Bij strażaków!”
Rozdział 5 Wojenna codzienność
Rozdział 6 Pojedynek
Rozdział 7 Ciężki bój
Rozdział 8 Niezwykła operacja
Rozdział 9 Byliśmy młodzi
Rozdział 10 Nieoczekiwane spotkanie
Rozdział 11 Na zlocie snajperów
Rozdział 12 Znowu w pułku
Rozdział 13 „Zaproszenie”
Rozdział 14 Znowu w zwiadzie
Rozdział 15 Nasza Żenia
Rozdział 16 Odważne dziewczęta
Rozdział 17 Z wizytą u kirowców
Rozdział 18 Z Radzieckigo Biura Informacyjnego…
Rozdział 19 Taka nasza praca
Rozdział 20 Trzydzieści pięć lat później
Rozdział 21 „Zadziwiająca historia opowiedziana przez Rosjanina”