Komunikacja a rozwój społeczności lokalnych / Krzysztof Bakalarski

Komunikacja społeczna w swych różnych obliczach kształtuje naszą cywilizację i kulturę, oddziałując na kształt i zasięg uznawanych norm, wzorców zachowań, idei. Nowe jej formy i technologie kreują inne niż dotąd sposoby naszego postępowania – indywidualnego i zbiorowego. Wydaje się, że mają one większe znaczenie w budowaniu oblicza współczesnych społeczeństw, niż wola i dążenia ludzi, czyniąc nas niewolnikami informacji, technicznych środków jej przekazu oraz niezależnych od naszej woli źródeł informacji. Do takiego oblicza rzeczywistości pewnie większość z nas zdążyła się przyzwyczaić. Jednak czy zastanawiamy się nad tym na ile komunikacja, stan kompetencji komunikacyjnych, rola jaką komunikacja odgrywa albo może odgrywać w życiu społecznym, powiązane są z dążeniem do tego, by lepsza była jego jakość? By lepiej, bogaciej żyć? Co może łączyć komunikację z procesami rozwoju? Dlaczego rozwój miałby w jakikolwiek sposób wiązać się ze sposobami komunikowania się ludzi? Czy od rozmawiania, informowania, nauczania, przekonywania może przybywać bogactwa?

To niektóre z pytań jakie stawia w tej publikacji jej Autor. Poszukując na nie odpowiedzi prowadzi Czytelnika w świat dialogu i jego uwarunkowań politycznych, edukacyjnych i społecznych istniejących w naszym kraju. Podpowiada również, jak kształtować nasze osobiste kompetencje komunikacyjne, by dobrze z nich korzystać dla pożytku własnego i ogółu. Poznajemy też sprawczą moc kreatywnego myślenia wspólnot ludzkich oraz warunki pozwalające na pojawienie się twórczej wartości kapitału społecznego.

Wprowadzenie

ROZDZIAŁ 1. Człowiek i instytucje

1.1. Współpraca i różnorodność
1.2. Samorząd terytorialny podstawą potencjału szans rozwoju lokalnego
1.3. Czynniki rozwoju lokalnego
1.4. Globalizacja komunikacji a jakość kapitału społecznego
1.5. Wspólnotowy wymiar komunikowania się
1.6. Instytucjonalne „publico bono”
1.7. Instytucja partnerstwa po polsku
1.8. Dominujący indywidualizm
1.9. Przywództwo a kierownictwo
1.10. Przywództwo w samorządach lokalnych
1.11. Irlandzki cud słów
1.12. Heterarchia społeczna warunkiem dialogu
1.13. Reinterpretacja prawdy a stan demokracji
1.14. Popkulturowa „demokracja medialna”
1.15. Pytania o kreatywne zmiany
1.16. Instytucjonalna edukacja dla kreatywności i dialogu
1.17. Edukacja między standardem a pasją
1.18. W poszukiwaniu prawdy. Teoria zgody powszechnej
1.19. Konsensus dla rozwoju lokalnego
1.20. Demokracja partycypacyjna
1.21. Komunikacyjna demokratyzacja demokracji

ROZDZIAŁ 2. Kompetencje i narzędzia komunikacyjne

2.1. Słuchanie kluczem do porozumienia
2.2. Techniki skutecznego słuchania
2.3. Język wizualny
2.4. Systemy reprezentacji
2.5. Typy osobowości
2.6. Komunikacja to proces
2.7. Komunikacja w organizacji
2.8. Informacja i przekonywanie
2.9. Argumentowanie
2.10. Psychologiczne i komunikacyjne źródła władzy
2.11. Zasady wywierania wpływu
2.12. Strategia komunikacyjna
2.13. Marketing
2.14. Reklama
2.15. Public relations
2.16. Lobbing
2.17. Negocjacje

ROZDZIAŁ 3. Wybrane aspekty komunikacji i komunikowania się w samorządach

3.1. Pozyskiwanie informacji
3.2. Selekcja i przepływ informacji
3.3. Informowanie i wyjaśnianie
3.4. Język urzędowy
3.5. Komunikowanie się z otoczeniem
3.6. Dobre przykłady komunikowania się dla rozwoju społeczności lokalnych
3.7. Internet i media społecznościowe

Zakończenie

Bibliografia