Mikołaj Łęczycki (1574-1652) był jednym z najświątobliwszych mężów, jakich po wszystkie czasy wydał Kościół polski i jednym z najpłodniejszych pisarzy ascetycznych nowych wieków. Pisma jego, wydane przeważnie w języku łacińskim, rozsławiły szeroko imię autora po wielu katolickich krajach zagranicy, cenione przez wybitnych mistrzów duchownego życia, zalecane przez papieży, między innymi ś. p. Leona XIII. Podając obecnie w języku polskim do druku nowy przekład jednego ze znanych dziełek wielkiego pisarza, zwracamy uwagę czytelnika, że w pismach W. O. Łęczyckiego daremnie byłoby szukać tego, co schlebia ludzkim słabościom i pieści przyrodzone pobożne uczucia. Świątobliwy ten asceta jest pisarzem starej daty – także i w tym, że przykłada wiarę do wielu nie dość ugruntowanych legend – ale przede wszystkim w tym, że patrzy na rzeczy okiem prostej wiary i pojmuje życie duchowne poważnie i nawet surowo. Sądzimy jednak, że właśnie dlatego pożyteczny będzie wielu duszom, które może niestety odwykły od tak jędrnej, ale zdrowej strawy, jaką on podaje.
Część pierwsza. Pobudki do unikania grzechu śmiertelnego
Pobudka pierwsza. Przez grzech śmiertelny wyrzucamy Boga z naszej duszy
Pobudka druga. Przez grzech traci się prawo do szczęśliwej wieczności
Pobudka trzecia. Grzech śmiertelny bardziej plami duszę aniżeli jakikolwiek brud może skalać nasze ciało
Pobudka czwarta. Przez grzech śmiertelny człowiek staje się niewolnikiem szatana
Pobudka piąta. Przez grzech śmiertelny staje się człowiek obrzydliwym w obliczu Boga i Świętych
Pobudka szósta. Przez grzech śmiertelny wyrządza człowiek wzgardę samemu Bogu
Pobudka siódma. Przez grzech śmiertelny daje się szatanowi powód, że się może przechwalać wobec Boga, że on ma większe znaczenie u ludzi, niż sam Bóg
Pobudka ósma. Grzech śmiertelny jest gorszy od samego piekła
Pobudka dziewiąta. Grzech śmiertelny czyni człowieka podlejszym od stworzeń nierozumnych
Pobudka dziesiąta. Grzech śmiertelny czyni człowieka gorszym od szatana
Pobudka jedenasta. Grzech śmiertelny jest przyczyną wiecznego potępienia
Pobudka dwunasta. Grzech śmiertelny jest przyczyną nieszczęść doczesnych
Pobudka trzynasta. Grzech śmiertelny zawiera w sobie złość nieskończoną
Pobudka czternasta. Grzech czyni człowieka obrzydliwym Bogu
Część druga. Drogi, które do grzechu prowadzą
Pierwsza droga do grzechu śmiertelnego. Towarzystwo ze złymi
Druga droga do grzechu śmiertelnego. Ciekawe spoglądanie na piękne twarze
Trzecia droga do grzechu śmiertelnego. Czytanie złych książek
Czwarta droga do grzechu śmiertelnego. Próżnowanie
Piąta droga do grzechu śmiertelnego. Częste grzechy powszednie
Szósta droga do grzechu śmiertelnego. Towarzystwa niebezpieczne
Siódma droga do grzechu śmiertelnego. Rozmowy nieprzyzwoite
Część trzecia. Jak walczyć z pokusami
Jedenaście wskazówek jak walczyć z pokusami