Esterka Małach (XIV wiek) – słynąca z urody Żydówka, według kronikarza Jana Długosza ukochana (kochanka) króla Kazimierza Wielkiego. Była wnuczką szanowanego kupca i lekarza z Opoczna i znała wiele tajemnic medycznych. Podobno miała z królem dwóch synów: Niemira i Pełkę. Według Długosza, który wspomina ją pod datą 1356. Właśnie we wpływie Esterki należy doszukiwać się tak dobrej polityki króla względem polskich Żydów. Marcin Bielski zaś w swojej „Kronice wszytkiego świata opisuje” Łobzów jako miejsce gdzie Kazimierz chował miłośnicę z Czech Rokiczankę, która była niepospolitej cudowności, ale nią potem wzgardził, a Esterkę Żydówkę na jej miejsce wziął.