Tom wierszy Śmieci z kosmosu (oryginalne wydanie z 2013) w przekładzie Miłosza Waligórskiego trafia w ręce polskiego czytelnika w specyficznym czasie wzmożonej koniunktury na tzw. literaturę odpadkową (pochylającą się nad nadprodukcją dóbr i zanieczyszczeniem świata), choć w jej poezji odpadki mają inny, szerszy, bardziej metaforyczny charakter. W swoich tekstach Ristović przedstawia rzeczywistość jako siedlisko chaosu, które można zrozumieć dzięki wolnej woli, przygląda się osobom wykluczonym, „z marginesu”. Między słowami można wyczuć nostalgię za starymi czasami, lęk przed nieposkromionym rozwojem cywilizacji i tym samym… zanikiem poezji.
Motto
Złote śmieci
Jeszcze jestem
Smoking / No Smoking
Na ludzką miarę
Tesla ma wychodne
Mirka
Dowolny temat: na wakacjach
ID
Rzadkie gatunki ptaków
Diabeł, mistrz fryzjerstwa
Żelazkiem za linię
Wiersz przedświąteczny
Wiersz wiosenny
Widzisz?
Komory
Drobnym ściegiem
Tatuaż
Zwroty
Kod kreskowy: dziewczyna
Dom
Bez morału
Muśnięcia
Wyprzedaż
Sprawiedliwie, po macierzyńsku
Ciało
Prawa natury
Książka
Polityczna poprawność
Historia
Art
Renesans
Kolumbia
Praskie złoto
Tylko w mojej głowie
Słowa
Bocianica w śniegu
Stratosfera
Lot w zaludniony kraj
Błyski
Czarna rzepa
Posłowie
Przypisy
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka