“Z siedmioletniej wojny” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty oraz autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.
Do pruskiego Berlina przybywa osierocony młody Szwajcar – Maks Henryk de Simonis, w stolicy państwa Fryderyka Wielkiego poszukujący możliwości zrobienia kariery. W usilnych staraniach o kontakty z dworem królewskim przypadek styka go z samym monarchą. Wobec dojrzewającego konfliktu z Saksonią zostaje wyprawiony do Drezna, gdzie ma pełnić rolę informatora Prusaków.