Tęczujący popiół / Sheng Keyi

Ostrość obrazu, płynność granic. Tak bodaj najprościej można byłoby ująć specyfikę narracji w Tęczującym popiele Sheng Keyi. Ten sposób pisania – niestroniący od naturalistycznej wręcz dosadności i brutalności, balansujący nieraz na granicy dobrego smaku, ale też pozostawiający wrażenie tajemnicy i niedopowiedzenia, dryfujący pomiędzy światem materialnym i rzeczywistością duchową – sytuuje powieść w bliskim artystycznym sąsiedztwie znanego już dobrze polskim czytelnikom realizmu magicznego Mo Yana czy mitorealizmu Yan Lianke. (Fragment ” Posłowia” Joanny Krenz)

1. Nowa choroba
2. Poszukiwania
3. Pułapka
4. Płaczące dusze
5. Wykopy
6. Nowa Wiara
7. Zasłużeni dla miasta
8. Wizje
9. Cyrk
10. Poezja i ścinanie włosów
11. Szkodniki
12. Duch starego drzewa
13. Świnie wielkie jak krowy
14. Świadectwo knura
15. Król Yama
16. Płonący krzyż
17. Leczenie nowej choroby
18. Bredzenia Hu Da
19. Przypominanie
20. Jedzenie świńskiego penisa
21. Pierwszy pocałunek
22. Wysoki kapelusz z białego jedwabiu
23. Zniszczony kościół
24. Rozum i pożądanie
25. Kobieta przypominająca delfina
26. Myślozbrodniarz
27. Patriota
28. Kaolinit
29. Zaćma serca
30. Podżegacz
31. Dzień poezji
32. Człowiek, który macał wymiona
33. Patyk tresera
34. Granica między romantyzmem a szaleństwem
35. Zabijanie snu
36. Dekomplikacja
37. Zakaz hibernacji
38. Łowca snów
39. Mumie wspomnień
40. Jak palce u dłoni
41. Miłosny eksperyment
42. Populacja
43. Życie
44. Wynajem macic
45. Wielki Plan Stuletni
46. Tęczujący popiół
Tęczujący popiół – kulisy metafory
Przypisy