"Kubuś Fatalista i jego pan" to wzorcowa "powiastka filozoficzna". Marionetkowe postaci, ironiczny dystans, udziwnione sytuacje są pretekstem do refleksji nad sprawami podstawowymi: istnieniem Boga, genezą zła, nierównością ludzi w ramach "umowy społecznej", prawami i obowiązkami obywatela. Książka napisana żywiołowo, pełna dygresji, apostrof do czytelnika a nawet ironicznych autokomentarzy na temat własnej konstrukcji. Podejrzliwe traktowanie utartych prawd jest postawa twórczą, jednak sceptycyzm autora można uznać za zapowiedź współczesnego relatywizmu moralnego i poznawczego.