„Dziadek” to dwa bardzo osobiste opowiadania: pierwsze o dystyngowanej damie, jej postępującej chorobie, relacji z córką, ale też oddaniu, pasji i miłości, drugie o spotkaniu wnuka z dziadkiem w nieoczywistej sytuacji, ich piękny dialog o życiowych zmaganiach, tożsamości i przetrwaniu. Refleksja nad okolicznościami zmierzania ku śmierci i sensem życia w tych okolicznościach jest wspólnym mianownikiem obu opowieści, wzruszających i zachwycających treścią, formą i stylem. To proza pełna poezji.