Anatolij Marczenko, prosty robotnik, miał zaledwie 20 lat, kiedy w 1958 roku trafił do sowieckiego więzienia za udział w bójce, w której nawet nie brał udziału., Wszedł w środowisko więźniów politycznych, a łagry mordwińskie stały się jego „uniwersytetem”. Poznał tam prawdziwą historię, nauczył się podstaw ekonomii, wiedzy o polityce i stał się zdeterminowanym przeciwnikiem nieludzkiego systemu, a zarazem prawdziwym humanistą. Doświadczenia z tego okresu opublikował w książce, która uczyniła go jednym z najbardziej znanych rosyjskich dysydentów.
Wielokrotnie skazywany, zmarł w grudniu 1986, po trwającej prawie cztery miesiące głodówce. Pięć dni po jego pogrzebie Michaił Gorbaczow zadzwonił do przebywającego na zesłaniu Andrieja Sacharowa, co zapoczątkowało w ZSRR proces uwalniania więźniów politycznych.
OD AUTORA
POCZĄTEK
ETAPY
DZIESIĄTY ŁAGIER – ROK 1961
BUROW
OPOWIADANIE RIČARDASA
PODKOP
SZIZO
OSTATNIA PRÓBA
NA SPECU
WŁODZIMIERKA
Przyjazd
Cela. Zaostrzony rygor
Głód
Mordwin Iwan
Głodówka
Samookaleczenia
„Terrorysta”
Trudno pozostać człowiekiem
Nasz sąsiad Powers
Cela beriowców
Spacerniak
Tkacz
Piotr Głynia
Witia Kiedrow
Łaźnia
Równouprawnienie
Funkcyjni
Religijni
Umysłowo chorzy
Wisielec
Cela numer 79
DROGA POWROTNA
ZNÓW ŁAGIER
NOWE PORZĄDKI
PRACA
EKONOMIA WIĘŹNIARSKA – PODWÓJNA KSIĘGOWOŚĆ
I U NAS WSZYSTKO JEST JAK NA WOLNOŚCI
MORDWIŃSKA IDYLLA
OPW – PIEŚNI, TAŃCE I SPORT
OPW – ZAJĘCIA POLITYCZNE
NACZELNICY DUZI I MALI
CHRUSZCZ POLECIAŁ
WIDZENIE
SAMOBÓJCA
O PRZYJACIOŁACH I KOLEGACH
O MŁODZIEŻY
BUKIET
KWIATY W ZONIE
SZPITAL (PODODDZIAŁ TRZECI)
MIŁOŚĆ
WARIATKOWO
STARCIE Z PRZEDSTAWICIELEM ADMINISTRACJI
ZNÓW NA ZONĘ
DUBRAWŁAG
MISZKA KONUCHOW
POŻAR
„REEDUKACJA”
JESZCZE RAZ W KARCERZE
ZWOLNIENIE
O AUTORZE