Czarna księga sanacji / Sławomir Suchodolski

Mottem książki są słowa Stefana Kisielewskiego mówiące, że "nic tak nie gorszy jak prawda". Autor książki Jak sanacja budowała socjalizm w nowej publikacji pochyla się na kilkudziesięcioma sprawami, które zebrane w całość są dość pokaźnym materiałem dowodowym pokazującym rządy sanacyjne od zupełnie nowej, nieznanej szerszej publiczności, strony!

* * *

Głównym zadaniem adeptów muzy Klio powinno być dochodzenie do prawdy i jej zgłębianie, a nie tworzenie narodowej mitologii. Po stokroć należy się zgodzić ze zdaniem wybitnego historyka i konserwatywnego polityka Józefa Szujskiego, iż „fałszywa historia jest mistrzynią fałszywej polityki”. Biada narodom karmionym mitami i nie potrafiącym odrobić lekcji historii. Jakiś czas temu oglądałem film dokumentalny o Ignacym Janie Paderewskim. Moją szczególną uwagę zwróciły słowa z testamentu Paderewskiego z roku 1930: „Wszystkich, którym niechcący niesłusznie sprawiłem przykrość lub też ich obraziłem mimowolnie, pokornie przepraszam. Przyjaciołom – serdecznie wdzięczny. Do wrogów nie mam żalu. Krzywdy doznane, a doznałem ich wiele, po chrześcijańsku przebaczam. Nie mogę tylko przebaczyć tym pysznym i nikczemnym, co myśląc jedynie o korzyściach osobistych i o wywyższeniu własnym, prowadzili i prowadzą Ojczyznę do zguby, a Naród do upodlenia. Sam Bóg im tego nie wybaczy”. Jakiż w tych zdaniach dysonans – chrześcijańska pokora i nieprzejednana wrogość. Jednym mistrz Paderewski potrafił wybaczyć, a innym nie. Wielki kompozytor i mąż stanu pisząc o „pysznych i nikczemnych, co myśląc jedynie o korzyściach osobistych i o wywyższeniu własnym, prowadzili i prowadzą Ojczyznę do zguby, a Naród do upodlenia”, miał na myśli sanatorów.

Fragment Wstępu.

SŁAWOMIR SUCHODOLSKI (ur. w 1965 r. w Gdańsku) - historyk, publicysta i nauczyciel historii. Współautor i autor dwudziestu jeden książek (podręczników licealnych, opracowań metodycznych, zbiorów źródeł, ćwiczeń, testów i esejów historycznych) oraz kilkudziesięciu artykułów (m.in. „Najwyższy CZAS!", kaszebsko.com.

* * *

Czarna księga sanacji Sławomira Suchodolskiego to poważna praca, choć wydana w formie nieco popularnej. Wkurza po prostu brak indeksu nazwisk - ale na szczęście to bodaj jedyny jej mankament. Książka napisana została świetnie - autor wykonał bardzo dobrą robotę. I świetnie się czyta: trochę jak kryminał, a trochę jak czarną komedię. 
Czarna księga sanacji to opowieść o tym, jak naprawdę Komendiant i jego sanacyjna ekipa traktowali Polskę i Polaków. Afery duże i małe, pobicia i zabójstwa, kolesiostwo i łapówkarstwo, afery duże i małe - a wszystko w atmosferze hurra-patriotycznego podniecenia pod hasłem: "Piłsudski dał nam Polskę".

Wojciech J. Muszyński, red. naczelny "Glaukopisu"

Wstęp

Rozdział I.

Skopać nieprzytomnego endeka, czyli przepis na zrobienie kariery w sanacyjnej Polsce

Rozdział II.

Tadeusz Dołega-Mostowicz contra „wulgarny cham z cepem w pięści

Rozdział III.

Jak „ideowcy” uczyli Adolfa Nowaczyńskiego miłości do sanacji i Piłsudskiego...

Rozdział IV.

Amoroso i con amore czy może jednak feroce i furioso

Rozdział V.

Afera „kabotyńsko-obwarzankowa

Rozdział VI.

Kłopoty redaktorów Świrskiego i Kordysa

Rozdział VII.

Dlaczego z(a)ginął generał Zagórski?

Rozdział VIII.

Zemsta sanacji na generale Tadeuszu Jordan Rozwadowskim

Rozdział IX.

Jak sanacja Korfantego prześladowała

Rozdział X.

Jak sanacja redaktora Obsta nękała

Rozdział XI.

Afera premiera Piłsudskiego czy ministra Czechowicza

Rozdział XII.

Pulso ergo sum, czyli meandry kariery posła Idzikowskiego

Rozdział XIII.

Polski kapitan z Köpenick, kuzyn premiera, prezes „Zeterbe” i kicz za grube pieniądze

Rozdział XIV.

Sprawa ppłk. Karola Dziekanowskiego, czyli za mundurem... aferzyści sznurem

Rozdział XV.

Parylewiczowa & Fleischerowa: dzieje pewnej przestępczej spółki

Rozdział XVI.

Sanacyjne hokus-pokus nad urnami

Rozdział XVII.

Dziesięć dni z kampanii wyborczej w 1930 roku

Rozdział XVIII.

Konsekwencje zabójstwa „Bronito Pieratiniego”, czyli obóz w Berezie Kartuskiej

Rozdział XIX.

Sanacja się obraża

Rozdział XX.

Jak sanacja prof. Kota butów pozbawiła

Rozdział XXI.

27 razy w sanacyjnym więzieniu

Rozdział XXII.

Wojewoda Józewski i „układ wołyński”

Rozdział XXIII.

Efekty „pracy państwowotwórczej” czterech starostów

Rozdział XXIV.

Bezprawie w powiecie lidzkim

Rozdział XXV.

Grzechy i grzeszki starosty i wicekomisarza Adama Bederskiego

Rozdział XXVI.

Starosta Muchniewski – „gorliwy agitator dla partii sanacyjnej

Rozdział XXVII.

Demolka w rytmie Pierwszej Brygady

Rozdział XXVIII.

„Jakiegoś Niemca uderzyłem nożem w plecy”, czyli bestialskie morderstwa w Grudziądzu

Rozdział XXIX.

Jak mjr Stefan Kirtiklis województwem pomorskim włodarzył

Bibliografia