Monografia zawiera kompleksową analizę konstrukcji idealnego zbiegu czynów karalnych, określonej w art. 8 KKS.
Publikacja została przygotowana z myślą o praktyce stosowania prawa – stanowiącej nie tylko inspirację dla tez w niej formułowanych, ale także umożliwiającej ich weryfikację. Praca zawiera rozważania teoretyczne i dogmatyczne, które zostały skontrastowane z licznymi orzeczeniami sądowymi.
Poza analizą tytułowej konstrukcji, omówiono również znaczenie tożsamości czynu dla przyjmowanych sposobów rozstrzygania zbiegu przepisów na styku różnych gałęzi prawa represyjnego oraz problematykę zasady ne bis in idem. Zaproponowano także konkretne rozwiązania interpretacyjne oraz praktyczne, takie jak chociażby sposób czytelnego formułowania opisu czynu i kwalifikacji prawnej w razie zastosowania konstrukcji określonej w art. 8 KKS. Zaproponowano także odmienne aniżeli obecnie obowiązujące, normatywne ukształtowanie rzeczywistego zbiegu przepisów na styku prawa karnego skarbowego i prawa karnego powszechnego oraz prawa wykroczeń.