Książka jest zbiorem studiów autora z zakresu filozofii rosyjskiej pochodzących w zasadzie z ostatnich lat. Kontynuuje i uzupełnia wydany w roku 2012 tom Absolut i historia. W kręgu myśli rosyjskiej, a ich obydwu wspólnym niejako gruntem była monografia Włodzimierz Sołowjow. Studium osobowości filozoficznej z roku 2002. Filozofia rosyjska stanowi tu obiekt badań – podobnie jak wspomniane prace wcześniejsze – w tym aspekcie, który określany jest jako rosyjski renesans religijno-filozoficzny, jako rosyjska filozofia religijna czy jako „srebrny wiek” kultury rosyjskiej. Tematyka ta ujmowana jest w wymiarze zdecydowanie filozoficznym, a szczególnie ważny jest tu neoplatoński kontekst filozofii rosyjskiej, pozwalający ujmować ją w wymiarze uniwersalnym, w głębokim osadzeniu historyczno-filozoficznym, w kręgu jednego z najświetniejszych i najtrwalszych nurtów filozofii światowej. Pewne zaś wykroczenia poza ten horyzont usprawiedliwione są syntetycznym zamysłem refleksji nad biegiem i charakterem filozofii rosyjskiej.
Słowo wstępne
Piotr Czaadajew – mit założycielski filozofii rosyjskiej
Copleston o filozofii rosyjskiej
Kilka słów komentarza do „małej syntezy” myśli rosyjskiej Andrzeja Walickiego
Aleksander Hercen i horyzonty filozofii rosyjskiej
Bakunina ćwiczenie z dialektyki Hegla
Wątki nietzscheańskie w myśli rosyjskiej i radzieckiej
Kilka dodatków do Dostojewskiego Stanisława Cata-Mackiewicza
Raskolnikow i inni. Kilka filozoficznych refleksji o bohaterach Dostojewskiego
Filozofia polityczna Włodzimierza Sołowjowa
Przyczynek do filozofii Nikołaja Bierdiajewa
Aleksiej Łosiew – ostatni filozof srebrnego wieku
Łosiew o Sołowjowie
Buber, Bachtin i rosyjskie okolice
Hagemeister o Florenskim – kilka uwag
Rewolucyjność rewolucji rosyjskiej
Sprawy rosyjskie u Alaina Besançona
Nie-modna moda. Filozofia rosyjska w Polsce w ostatnim półwieczu
Nota bibliograficzna
Indeks osobowy