Planowanie oświatowe w aspekcie prognoz rozwoju kraju ma u nas charakter stricte ideologiczny, a więc adaptacyjny, czyli taki sam, z jakim mieliśmy do czynienia w okresie PRL. Dominuje tu normatywna funkcja założeń i zasad polityki oświatowej, koncentrująca uwagę władz na określaniu celów i treści kształcenia i wychowania z uwzględnieniem stosunku szkolnictwa do spraw nauczania religii. [...] Po trzydziestu latach transformacji mamy w polskiej polityce oświatowej naprzemienność normatywnych imperatywów władzy politycznej w procesie wychowawczym szkół bez jakiegokolwiek odwołania do Konstytucji III RP [...]. Nie ma zatem w polityce oświatowej ani planowania oświatowego, które musiałoby odbywać się na podstawie naukowych badań i analiz kluczowych dla edukacji czynników, ani prognozowania oświatowego mającego na celu przewidywanie przyszłych zjawisk na podstawie także naukowych danych, gdyż żaden z ministrów nie wie, jak długo będzie mógł realizować własny (w sensie własnego zaplecza partyjnego) projekt oświatowy.
Ze Wstępu
Autor od wielu lat diagnozuje brak uspołecznienia szkół i stawia tezę, że ostatnio przeprowadzona reforma ma charakter radykalnej zmiany, której celem jest przywrócenie praktykowanych wcześniej rozwiązań, ale również stanowi ona w sferze filozoficzno-ideologicznej zwrot w kierunku konserwatyzmu. Rekonstruuje przebieg zdarzeń prowadzących do tej „kontrrewolucji” oraz dowodzi, że jest to konsekwencja sposobu prowadzenia od trzydziestu lat polityki oświatowej.
*
Publikacja ma naukowy charakter i została przygotowana przy wykorzystaniu bogatego materiału źródłowego, reprezentującego różne rodzaje wiedzy. Autor konsekwentnie uzasadnia swoje (często kontrowersyjne) tezy. Odwołuje się nie tylko do aktualnego stanu badań w pedagogice, lecz także korzysta z literatury socjologicznej, politologicznej, antropologicznej i innych.
Z recenzji prof. dr. hab. Romana Lepperta
Wstęp 9
Część I. Pojęcie, rodzaje i fazy (kontr-)rewolucji oświatowej 23
Prawo podwójnego odbicia w polityce oświatowe 29
Przesłanki filozoficzno-ideologiczne, aksjonormatywne kontrrewolucji oświatowej 39
Wstępna batalia ideologiczna o polską szkołę 43
Zasadnicza fala ideologicznej kontrrewolucji oświatowej prawicy 63
1. Zmiany ustrojowe i organizacyjne w szkolnictwie 69
2. Biurokracja 74
3. Deprecjacja nauczycieli (stymulowana) przez urzędników resortu edukacji 76
4. Ograniczenie nauczycielskich innowacji dydaktycznych 84
5. Podręczniki szkolne 85
6. Przedmioty szkolne 87
7. Egzaminy zewnętrzne 88
8. Monitoring w szkołach 88
9. Odwracanie uwagi opozycji 89
10. Propagandowa afirmacja reformy oraz pozorowane debaty społeczne 93
11. Opór wobec kontrrewolucji oświatowej 109
Część II. Społeczno-polityczne i pedagogiczne konteksty polityki oświatowej prawicy 133
Na początku była… zdrada 135
Socjotechnika pozorowania zmian w edukacji 145
Diagnoza kryzysu neoliberalnej samorządności w szkolnictwie III RP 153
Typologia postaw w społeczeństwie wobec anokracji 163
Wykorzystywanie naukowców do ideowo-politycznej rewolucji 175
Oświatowa nowomowa 185
Renesans krytyki Nowego Wychowania 195
Zakończenie 199
ANEKS 211
Kalendarium prawicowych reform oświatowych w latach 1989–2019 213
List otwarty Zespołu Pedagogiki Społecznej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN do premier Beaty Szydło i minister edukacji Anny Zalewskiej 221
WSTYD – w odpowiedzi profesorowi Tadeuszowi Pilchowi 223
Załącznik nr 1 do Uchwały nr 21/2015/2016 Rady Wydziału Pedagogicznego z dnia 15 grudnia 2015 r. w sprawie stanowiska Rady Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego na temat reform edukacyjnych zaplanowanych przez MEN 225
Apel do nauczycieli i pracowników oświaty środowiska naukowego, samorządów i społeczności lokalnych o wsparcie akcji zbierania podpisów za stabilizacją w oświacie „Razem dla gimnazjów!” 231
Stanowisko Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Kadry Kierowniczej Oświaty (OSKKO) ws. planowanej docelowej likwidacji gimnazjów, idących za tym zmian w funkcjonowaniu szkół podstawowych oraz skutków organizacyjnych, finansowych i społecznych tych zmian 233
Ekspertyza Sekcji Polityki Oświatowej KNP PAN z 26 kwietnia 2016 r. dotycząca projektów rozporządzeń MEN w zakresie charakterystyk I i II stopnia Polskiej Ramy Kwalifikacyjnej dla wszystkich poziomów kształcenia 237
List protestacyjny IBE wobec polityki reform ustrojowych w szkolnictwie 241
Zielonogórskie Forum Rodziców i Rad Rodziców, NIE DLA CHAOSU W SZKOLE, Zatrzymać Edukoszmar, Szkoła to nie eksperyment, Krajowe Porozumienie Rodziców i Rad Rodziców 243
Obywatelskie TEZY DO REFORMY EDUKACJI 245
List rodziców uczniów szkół artystycznych do ministra Piotra Glińskiego 247
List otwarty Rady Dzieci i Młodzieży przy Ministerstwie Edukacji Narodowej 251
Ekspertyza podstaw programowych kształcenia ogólnego dokonana przez profesorów Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN 253
Postulaty rodziców popierających akcję strajkową nauczycieli od marca 2017 r. 265
List 100. List otwarty – Poparcie dla dobrej zmiany w polskiej oświacie 267
Petycja przeciwko reformie szkolnej! Apel naukowców uczelni warszawskich z 26 kwietnia 2017 r. 269
Petycja ruchu Obywatele dla Edukacji z 30 stycznia 2018 r. 271
Apel nauczycieli Chełmna do klubów parlamentarnych 273
Opinia ks. prof. Mariana Nowaka na temat projektu rozporządzenia MEN w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach 277
Komunikat Krajowej Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” z 2 stycznia 2019 r. 281
Narada Obywatelska o Edukacji (NOoE) 283
Apel członków oraz przewodniczących komitetów naukowych Wydziału I Nauk Humanistycznych i Społecznych PAN z kwietnia 2019 r. 285
List otwarty nauczycieli z oddolnego ruchu „Protest z Wykrzyknikiem!” z 23 kwietnia 2019 r. 287
Bibliografia 289
Spis ilustracji, schematów i tabel 303