Czy żyjemy już w epoce postchrześcijańskiej, jak zdawał się to widzieć wątpiący Samuel Beckett, jeden z największych, a zarazem najbardziej radykalnych pisarzy XX wieku, laureat literackiej Nagrody Nobla z 1969? Czy rzeczywiście Człowiek to bezdomny w kosmosie – istota porzucona, zapomniana, wyklęta, nad którą nikt nie czuwa? Czy Ziemia to raczej piekło, czy nie droga czyśćcowa prowadząca do Nieba? Czy los rodzaju ludzkiego to jedynie męczarnia, miotanie się w ciemności – krzyż pospolity, tortura, czy nie Krzyż Odkupienia?
O tych fundamentalnych kwestiach dyskutują ze sobą Antoni Libera, pisarz, tłumacz i znawca Becketta, oraz Janusz Pyda OP, dominikanin, wykładowca i duszpasterz akademicki. Pasjonujący dialog o sensie życia i świata poprzez interpretację najwybitniejszych dramatów autora słynnego Godota, które nakładem PIW ukazały się niedawno w dwutomowej edycji Utworów wybranych (2017).
Od autorów
Samuel Beckett (1906–1989). Ostatni gigant literatury i teatru
Dialog I. Blaski i cienie mesjanizmu
Czekając na Godota (1949)
Dialog II. W tyranii wyzwolonego umysłu
Końcówka (1956)
Dialog III. Fiasko autokreacji
Ostatnia taśma (1958)
Dialog IV. Niepoprawny optymizm
Szczęśliwe dni (1961)
Dialog V. Komizm pesymizmu
Fragment dramatyczny II (koniec lat 50.)
Dialog VI. Życie jako czyściec
Komedia (1962)
Dialog VII. W ciemności i trybach mowy
Nie ja (1972)
Dialog VIII. Wymyślać samego siebie
Wtedy gdy (1974)
Dialog IX. Życie bez ojca
Kroki (1975)
Dialog X. Los istot nocnych
...jak obłoki... (1976)
Dialog XI. W otchłani nieświadomości
Impromptu «Ohio» (1981)
Dialog XII. Katastrofa bez tragedii
Katastrofa (1982)