Publikację można uznać za kompendium wiedzy o SOS Wioskach Dziecięcych. Oparto ją przede wszystkim na dostępnej literaturze przedmiotu, danych zaczerpniętych z internetu oraz materiałach opracowanych przez działającą w Polsce pozarządową organizację SOS Wioski Dziecięce. Praca koncentruje się na tradycyjnym funkcjonowaniu wiosek, zgodnie z obowiązującymi w nich czterema zasadami pedagogicznymi. Wspomina też o wyłaniającej się obecnie zmodernizowanej koncepcji wiosek – między innymi o programach umacniania rodziny (styczeń 2007) i polityce programowej (maj 2009).
Książka adresowana jest do studentów pedagogiki i psychologii, osób zatrudnionych w wioskach dziecięcych, pracowników rożnych placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz darczyńców i sponsorów. Ciekawa okaże się również dla czytelników zainteresowanych problemami opieki i wychowania w warunkach zbliżonych do tych, jakie istnieją w normalnych rodzinach.
Niniejsze opracowanie składa się z sześciu rozdziałów. Pierwszy poświęcony jest Hermannowi Gmeinerowi jako głównemu twórcy SOS Wiosek Dziecięcych. Omówiono w nim jego drogę życiową, ważniejsze uzdolnienia, postawy i przekonania oraz zasługujące na uwagę wydarzenia i osiągnięcia. Drugi rozdział pokazuje podstawowe założenia wiosek SOS. Opisano w nim również funkcjonowanie dyrektora i personelu pomocniczego. W rozdziale trzecim przedstawiono kryteria doboru i szkolenia matek SOS, mowa w nim także o matek tych powinnościach i uprawnieniach. W kolejnym rozdziale, czwartym, podano ogólną charakterystykę rodzin, z których wywodzą się wychowankowie wiosek. Sporo miejsca poświęcono również urazom psychicznym dzieci przyjmowanych do wiosek oraz nadpobudliwości psychoruchowej niektórych z nich. Poza tym opisano kryteria doboru i stosowaną procedurę przyjmowania dzieci do wiosek, spróbowano także odpowiedzieć na pytanie, na co mogą liczyć wychowankowie po opuszczeniu placówki. Rozdział piąty dotyczy między innymi celów, jakie przyświecają prowadzonej działalności wychowawczej w SOS Wioskach Dziecięcych. Nieco szerzej zajęto się w nim humanistycznym podejściem i preferowanymi metodami pracy wychowawczej, sygnalizując również doniosłą rolę wychowania do wartości. W rozdziale szóstym przybliżono natomiast niektóre z funkcjonujących wiosek. Oprócz przedstawienia pierwszej SOS Wioski Dziecięcej (Imst, Austria), opisano także wioski SOS w Europie i na innych kontynentach oraz cztery wioski w Polsce (w Biłgoraju, Kraśniku, Siedlcach i Karlinie). Omówiono też działalność stowarzyszenia SOS-Kinderdorf International jako najwyższego organu władzy, któremu podlegają wszystkie SOS Wioski Dziecięce. Zajęto się również działalnością krajowych stowarzyszeń, które odpowiadają za sprawne funkcjonowanie wiosek w poszczególnych państwach.
Wstęp
Rozdział pierwszy
Hermann Gmeiner – tworca SOS Wiosek Dziecięcych
Życie w służbie dzieci
Człowiek swej rodziny i ziemi
Uzdolnienia, postawy i przekonania Hermanna Gmeinera
Ważniejsze wydarzenia w historii SOS Wiosek Dziecięcych
Rozdział drugi
Podstawowe założenia SOS Wiosek Dziecięcych
Prekursorzy SOS Wiosek Dziecięcych
Ogolna charakterystyka SOS Wiosek Dziecięcych
Głowne zasady SOS Wiosek Dziecięcych
Finansowanie SOS Wiosek Dziecięcych
Rozdział trzeci
Matki w SOS Wioskach Dziecięcych
Werbowanie matek SOS
Kryteria doboru matek SOS
Szkolenie matek SOS
Powinności i uprawnienia matek SOS
Matki SOS a wypalenie zawodowe
Rozdział czwarty
Wychowankowie SOS Wiosek Dziecięcych
Kim są wychowankowie wiosek SOS
Kryteria doboru wychowanków wiosek SOS
Procedura przyjmowania wychowanków do SOS Wiosek Dziecięcych
Opieka nad wychowankami SOS Wiosek Dziecięcych
Rozdział piąty
Wychowanie w SOS Wioskach Dziecięcych
Cele wychowania w SOS Wioskach Dziecięcych
Wychowanie w warunkach zbliżonych do rodziny
Humanistyczne podejście do wychowanków
Preferowane metody wychowania
Wychowanie do wartości
Rozdział szósty
Z historii SOS Wiosek Dziecięcych
Pierwsza SOS Wioska Dziecięca
SOS Wioski Dziecięce w Europie
SOS Wioski Dziecięce na innych kontynentach
SOS Wioski Dziecięce w Polsce
SOS-Kinderdorf International i krajowe stowarzyszenia
Zakończenie
Bibliografia