Pisząc, w miarę chronologicznie, szkice o literaturze Łotwy, o jej dziełach i losach, prezentując najciekawszych i najistotniejszych protagonistów, napotykamy trudności warsztatowe szczególnego rodzaju. Z uwagi na specyfikę dwujęzyczności tej literatury musimy prowadzić narrację dwutorowo i równolegle jednocześnie. Stąd wywód wydać się może nieco zaciemniony, ale te obie wody płynące obok siebie i nawzajem się zasilające: główny nurt to rzeka bardziej zasobna i wytrwała: język łotewski (dolnołotewski/bałtyckołotewski) i meandrujący strumyk; język łatgalski (górnołotewski). Oczywiście nie jest to zjawisko tak zupełnie unikalne, na podobne trudności z nadmiarem bogactwa cierpią np. badacze literatury czterojęzykowej Szwajcarii.
1. Łotwa przedstawia się
2. Entuzjaści i pionierzy
3. Stary Stenders i pomniejsi uczeni mężowie na literacko-narodowej niwie
4. Literatura mazie ļaudis21
5. Literatura łotewska krzepnie
6. Młodsza siostra w języku i literaturze – Łatgalia
7. Klaušu laiki. Opowieści braci Kaudzīšu Mērnieku laiki
Tom I
Tom II
Tom III
8. Lāčplēsis
9. Dainy - z samego serca Łotwy
10. Skarb narodowy - Twórczość ludowa z wyłączeniem dain
11. Literatura Liwów
12. Rainis i Aspazija
13. Europa nad Daugav'ą
14. Wobec zawieruchy
15. Nareszcie na swoim
16. Duma, ból i wygnanie
17. Pod sowieckim butem
18. Coda czyli ponowie wolni
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka