Książka Przemysława Pawlaka to wyjątkowo udana próba ukazania skomplikowanej osobowości Stanisława Ignacego Witkiewicza jako jednostki nieprzeciętnej, prawdziwego Istnienia Poszczególnego. Jawi się on jako wszechstronny geniusz, a jednocześnie bohater niemal pozytywistyczny, morderczo pracowity, wymagający od siebie więcej niż od innych. Postać Witkacego została precyzyjnie osadzona w realiach epoki, w jej społeczno-politycznych, naukowych i historycznych kontekstach, zawsze z doskonałą znajomością źródeł, także tych dotąd niepublikowanych lub zapomnianych. Autor zdradza przy tym głęboką intuicję psychologiczną w odtwarzaniu stanów emocjonalnych swojego bohatera i kreśli jego portret z powieściową swadą, niemal jak Bolesław Prus, gdy pisał o Wokulskim. Trudno się od tej książki oderwać, trudno o niej zapomnieć.
Janusz Degler
Spis rzeczy
Anielątko na wirchach
Wehikuły czasu
Szalone wyprawy młodzieńca ubogiego
Grand tour księcia Huberta
Nieznośne lato 1914
Umiera ojciec, powstaje syn
Celebryta na językach – „życie niezwykle, renesansowo wprost intensywne”
Pastelowy biznes w stolicy i w powiecie
Pakuję misia w teczkę
W sztucznym raju Absolut na haju
Papier cierpliwy, nadawca mniej
Wrześniowe zaświaty
Appendix. Grochem o ścianę, czyli niezrozumialstwo
Krótkie kalendarium życia Stanisława Ignacego Witkiewicza
Wybór literatury
Przypisy
Indeks osób
Podziękowania