Praca przynosi syntetyczne przedstawienie idei Międzymorza zarówno w sferze formowania się samej koncepcji, jak też jej praktycznej realizacji. Autor w sposób przemyślany i kompetentny przedstawia narodziny pomysłu w czasach najdawniejszych, prowadząc go meandrami dynastycznej polityki Piastów oraz Jagiellonów, by po Unii Lubelskiej dotrzeć do XX stulecia.
PROF. DR HAB. WŁODZIMIERZ SULEJA
Autor dokonał trafnego wyboru zasadniczego wątku, jakim jest temat Trójmorza wraz z geopolitycznymi kontekstami. Przeanalizował politykę i koncepcje polskie z odniesieniami do bliższych i dalszych sąsiadów. Skupił się na konkretnych problemach, co podniosło jakość pracy. Co bardzo istotne, ujął zagadnienie w przekroju całego tysiąclecia i moim zdaniem jest to zabieg udany. Opracowanie ma charakter syntetyczny i to stanowi jego największą zaletę.
PROF. DR HAB. EDWARD CZAPIEWSKI
Wstęp 7
Rozdział I. Prehistoria Międzymorza (X–XIX w.) 13
I.1. Ogniem i mieczem, piórem i… alkową 13
I.2. Drogi i bezdroża unii polsko-litewskiej 22
I.3. De Profundis 31
Rozdział II. Zorganizować chaos (1918–1939) 41
II.1. Stany Zjednoczone Europy Wschodniej 41
II.2. Południowa łamigłówka 52
II.3. W pogoni za „Trzecią Europą” 62
Rozdział III. Wizje na zgliszczach (1940–1945) 69
III.1. Czeski sen premiera Sikorskiego 69
III.2. Wielkie plany 76
Rozdział IV. Przeciwko Jałcie (1946–1989) 89
IV.1. Znad Tamizy i Potomaku 89
IV.2. ULB, czyli recepta Księcia Redaktora 100
IV.3. Międzymorze opozycji 112
Rozdział V. Sami na swoim czy razem na naszym? (1989–…?) 119
V.1. Śladem Jagiellonów czy Piastów? 119
V.2.Projekt „Wyszehrad” 130
V.3. Pytania o Trójmorze 138
Zakończenie. A zatem…? 147
Bibliografia 153
Indeks osobowy 163
Wykaz skrótów 169