Command:MO LIVE - Aegean in Flames (PC) klucz Steam

Aby zagrać w tę zawartość, wymagana jest podstawowa wersja gry Command: Modern Operations na Steam.

 Command LIVE to bardzo ambitny projekt. Jego celem jest odtworzenie bardzo dokładnych scenariuszy z rzeczywistych sytuacji i wydarzeń. WarfareSims połączyło siły z najlepszymi edytorami i modderami ze społeczności, aby stworzyć krótkie, wciągające scenariusze, które odtwarzają prawdziwe wydarzenia. Tam, gdzie niestabilność geopolityczna wymaga użycia siły militarnej, projekt Command LIVE wzywa graczy.

Zainspirowany ostatnimi wydarzeniami geopolitycznymi, Command: MO LIVE - Aegean in Flames przedstawia eskalację konfliktu między Grecją a Turcją podczas kryzysu związanego z COVID-19.

KLUCZOWE CECHY

• Możliwość gry jako Grecja (strona główna) i Turcja (siły przeciwnika)
• Rozległy teatr działań obejmujący cały wschodni region Morza Śródziemnego od Krety po wybrzeża Libanu
• Jednostki naziemne Spec Ops dla misji Reckon/Sabotage i Laser Designation (PGM Guidance)
• Skrypt SAR dla zestrzelonych pilotów
• Gęsta sieć IADS po obu stronach, w tym Patriot PAC-3 (MIM-104), S-300 PMU-1 (SA-20), Crotale NG, HAWK (MIM-23), Buk M1(SA-17), OSA AKM (SA-8), Tor M1 (SA-15) po stronie greckiej oraz niedawno dostarczone S-400 (SA-21b), zmodernizowane Rapier B1X, Altigan i HAWK (MIM-23) po stronie tureckiej.

TŁO

Data: 11 czerwca 2020 r.
Lokalizacja: Wschodnia część Morza Śródziemnego

Kilkadziesiąt lat temu, podczas „kryzysu 1987”, Grecja i Turcja były bardzo bliskie konfliktu zbrojnego o sporne strefy odwiertów na Morzu Egejskim. Tureckie prace poszukiwawcze na Morzu Egejskim prowadzone przez statki Piri Reis i Sismik 1 sprowokowały napięcia między oboma krajami. Greckie plany nacjonalizacji konsorcjum firm, które prowadziło odwierty ropy naftowej u wybrzeży wyspy Thasos oraz planowana działalność wiertnicza 11 mil na wschód od wyspy, zostały uznane przez rząd turecki za nielegalne i prowokacyjne. Kryzys szybko eskalował, a siły wojskowe obu krajów zostały postawione w stan najwyższej gotowości, podczas gdy przywódcy polityczni i wojskowi obu krajów zagrozili użyciem siły zbrojnej, jeśli druga strona będzie im przeszkadzać.

Kryzys zakończył się, gdy wzrosła presja międzynarodowa (głównie ze strony innych krajów sojuszniczych NATO), a brytyjski Lord Carrington, Sekretarz Generalny NATO, wezwał Grecję i Turcję do unikania użycia siły i zaoferował działanie jako mediator.

Turecki premier Recep Tayip Erdgogan ujawnił niedawno swoje plany dotyczące szerszej roli Turcji w regionie i rozszerzenia strefy wpływów kraju nawet poza jego fizyczne granice.
2 września 2019 r. turecki premier jasno wyraził swoje zamiary, przedstawiając plan Mavi Vatan (Błękitna Ojczyzna). W oparciu o to roszczenie Turcja oficjalnie nie uznaje praw wyłącznej strefy ekonomicznej do żadnej greckiej wyspy w pobliżu Turcji kontynentalnej, twierdząc tym samym, że połowa Morza Egejskiego i bardzo duże obszary nawet nad Libią są częścią jej własnej wyłącznej strefy ekonomicznej. Nowo wybrany grecki rząd wystosowuje protest.

5 grudnia 2019 r.: ogłoszona zostaje umowa o wyłącznej strefie ekonomicznej między Turcją a Libią, a kilka dni później Turcja oficjalnie przedkłada ją w ONZ.
Grecja reaguje, uznając ją za nieważną. Biorąc pod uwagę trwającą wojnę domową, Turcja ogłasza, że będzie wspierać militarnie GNA (Rząd Porozumienia Narodowego).

17 stycznia 2020 r: Grecja reaguje, zapraszając generała Haftara, przywódcę LNA (Libijskiej Armii Narodowej) na rozmowy przed jego podróżą do Niemiec przed kolejną rundą rozmów pokojowych.

Luty 2020 r.: Turcja ponosi coraz więcej ofiar na froncie syryjskim, ponieważ armia syryjska przy wsparciu Rosji rozpoczyna serię kontrataków na północ. 33 tureckich żołnierzy ginie w jednym nalocie.

28 lutego 2020: Turcja reaguje oświadczając, że wszystkie ograniczenia na granicach lądowych z Grecją zostają zniesione, a wszyscy imigranci mogą swobodnie przekraczać granicę. W rzeczywistości kluczowi członkowie tureckiego rządu nie ukrywają, że ich celem jest szantażowanie UE w celu uzyskania pomocy finansowej i destabilizacja greckiego rządu. Eskaluje to w pokaz woli, gdy Grecja deklaruje swoje zdecydowane stanowisko, aby nie wpuszczać żadnych intruzów i mobilizuje straż graniczną, policję i wojsko, otrzymując symboliczne posiłki z Polski, Austrii i Włoch.

20 marca 2020 r: Grecja zdołała ochronić to, co uważa za granice europejskie, skutecznie blokując wszelkie próby wtargnięcia, które były wspierane przez turecką policję. Zaczynają krążyć pogłoski o wpływie Covid-19 na Turcję, podczas gdy Grecja stoi w obliczu drugiego poważnego kryzysu i ogłasza ogólną blokadę.

22 kwietnia 2020 r: Statki wiertnicze Fatih i Yavuz oraz statki badawcze Barbaros i Orucreis kontynuują swoje działania wewnątrz tego, co Cypr uważa za swoją WSE. Są eskortowane przez szereg statków tureckiej marynarki wojennej ze wsparciem UAV. Greckie ministerstwo spraw zagranicznych potępia to jako akt piractwa. Akcja ta ma miejsce, gdy Turcja widzi rosnące straty z powodu Covid-19, turecka lira spada, a ceny ropy są tak niskie, że wiercenie nie jest opłacalne.

Maj 2020: Grecja jest wysoko ceniona jako kraj, któremu udało się wygrać walkę z pandemią. Trwają rozmowy na temat wielkości pomocy finansowej EE w wysokości 15-25 mld euro. Turcja prowadzi kampanię mającą na celu ogłoszenie się krajem wolnym od Covid-19, która kończy się fiaskiem, ponieważ UE ogłasza, że nie jest to bezpieczne miejsce.
Ponad 80% firm z sektora hotelarskiego ogłasza bankructwo. Następnie następuje fala nacjonalizacji upadłych firm, która tylko jeszcze bardziej rozciąga i tak już napiętą turecką gospodarkę.

08 czerwca 2020 r: Wyciekły nieoficjalne rozmowy między Turcją a Międzynarodowym Funduszem Walutowym. Część z nich wspomina o tym, co większość podejrzewa o liczbę ofiar z powodu Covid-19 i straszną sytuację tureckiej gospodarki. Turcja reaguje, ogłaszając ścisłą kontrolę kapitału i obwiniając USA i Grecję.

Teraźniejszość: Tureckie Ministerstwo Spraw Zagranicznych dochodzi do następującego ponurego wniosku; biorąc pod uwagę, że grecka gospodarka szybko się odradza, podobnie jak ich siły zbrojne, i porównując to z tureckimi siłami zbrojnymi stojącymi w obliczu quasi-embargo ze strony USA, zdają sobie sprawę, że istnieje tylko niewielkie okno możliwości narzucenia swojej woli w oparciu o siłę zbrojną. Biuro wywiadu MIT w ściśle tajnej notatce potwierdza, że znaczna część sił zbrojnych jest niezadowolona z obecnej polityki. Turcja musi działać szybko;

Czas nie mógł być lepszy, ale także napięty;
Ze względu na Covid-19 nie ma turystyki, więc nie ma ryzyka szkód ubocznych lub ofiar, morza są stosunkowo puste, ponieważ handel międzynarodowy powoli się odradza, a większość statków z kapitałem zagranicznym jest zakotwiczona.　
Turcja ogłasza, że natychmiast rozpocznie eksplorację w co najmniej dwóch częściach, w których Grecja i Cypr zdecydowanie kwestionują i uważają za część swojej wyłącznej strefy ekonomicznej (EEZ). Dzięki silnemu rozgłosowi medialnemu i zapewnieniu osłony przez większość marynarki wojennej, dwie platformy rozpoczynają swoją podróż, co ma oznaczać dominację Turcji we wschodniej części Morza Śródziemnego, a tym samym obalenie długotrwałego status quo.

Podczas gdy grecki rząd ocenia sytuację, w mediach pojawiają się informacje o kolejnych 2 statkach z odpowiednią uzbrojoną eskortą.
Z powodu zagłuszania z obu stron, AIS (cywilny system automatycznej identyfikacji) nie jest w pełni funkcjonalny. Sytuacja jest skomplikowana dla obu stron, a ofiary cywilne lub sojusznicze spowodują zamieszanie dyplomatyczne. Co więcej, amerykańska łódź podwodna opuściła port Suda kilka godzin wcześniej i działa w szerszym obszarze, z nieznanymi zamiarami. Jest jednak jasne, że jakikolwiek atak na niego zostanie uznany za akt wrogości ze strony USA.

Turcja wydała nawet deklarację w sprawie swojej wyłącznej strefy ekonomicznej (EEZ) na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych, w której określiła granice swojej wyłącznej strefy ekonomicznej (EEZ), obejmującej znaczną część greckiej i cypryjskiej EEZ. Turcja ostrzegła cypryjski i grecki rząd, że zamierza bronić swojej wyłącznej strefy ekonomicznej przed wszelkimi obcymi statkami i okrętami wojennymi, które mogą ją naruszyć.

Grecy stoją przed dylematem:
Zaakceptować fakt dokonany czy walczyć o coś, co może na zawsze zmienić przyszłość kraju.

Podczas gdy Turcja stawia na to pierwsze, Grecy decydują się na drugie!

ROZSZERZONE FUNKCJE

• Możliwość gry jako Grecja (strona główna) i Turcja (siły przeciwnika)
• Rozległy teatr działań obejmujący cały wschodni basen Morza Śródziemnego od Krety po wybrzeża Libanu
• Wyrównana walka z różnymi celami strategicznymi po każdej ze stron
• Jednostki naziemne Spec Ops dla misji Reckon/Sabotage i Laser Designation (PGM Guidance)
• Szczegółowo zbadany scenariusz ze znakami wywoławczymi, listą wyposażenia, prawdziwymi zapasami precyzyjnej amunicji kierowanej i pociskami BVR po obu stronach. Aktualny porządek bitwy z większością zasobów Greckich Sił Powietrznych (HAF) i Greckiej Marynarki Wojennej (HN) przeciwko Tureckiej Marynarce Wojennej TDK (Türk Deniz Kuvvetleri) i Tureckim Siłom Powietrznym THK (Türk Hava Kuvvetleri).
• Atak amfibijny na wyspie Lesbos (grywalny jako Turcja)
• Skrypt SAR dla zestrzelonych pilotów
• Gęsta sieć IADS po obu stronach, w tym Patriot PAC-3 (MIM-104), S-300 PMU-1 (SA-20), Crotale NG, HAWK (MIM-23), Buk M1(SA-17), OSA AKM (SA-8), Tor M1 (SA-15) po stronie greckiej oraz niedawno dostarczone S-400 (SA-21b), zmodernizowany Rapier B1X, Altigan i HAWK (MIM-23) po stronie tureckiej.
• Strategiczne bronie ofensywne, które mogą zmienić przebieg bitwy, takie jak pocisk manewrujący SCALP EG i pocisk przeciwokrętowy AM-39 Exocet (strona grecka) lub pocisk manewrujący SOM-A/SLAM ER, zabójcze bezzałogowe statki powietrzne HARPY SEAD i Koral Electronic Warfare OECW (strona turecka).
• Wymagający system punktacji nagradzający gracza za skupienie się na celach strategicznych
• Duża obecność statków cywilnych/samolotów. Rozważenie uniknięcia szkód ubocznych, zwłaszcza podczas atakowania kluczowych instalacji strategicznych przeciwnika.