Interpretacja filmów / Jacques Aumont

Amunont w swoich najważniejszych książkach, nie ograniczał się do metod i narzędzi teorii filmu. Wybierał podejście pluralistyczne, biorąc pod uwagę fakt, iż wybrany przez niego problem badawczy nie jest wyłącznie obiektem wiedzy o filmie, lecz przejawia się na gruncie innych dyscyplin, takich jak filozofia, socjologia, antropologia, literaturoznawstwo, historia sztuki i in., bądź wręcz zostaje przez nie wyłoniony. Wszystkie te cechy odnajdziemy także w Interpretacji filmów. Interpretacja, zdaniem autora - ujmując rzecz najkrócej - polega na przypisywaniu sensu temu co widzimy, jest arbitralna i subiektywna. Jest to gest bardzo osobisty, wyraz bezpośredniej reakcji na dzieło; interpretować to znaczy nadać sens, przekładać (z jednego języka na inny), eksplikować( zgłębiać logikę dzieła)".
Prof. Alicja Helman

Wstęp
ROZDZIAŁ 1. HOMO INTERPRETANS
1. PROLOG: CO MÓWI SCENA FILMOWA
2. INTERPRETACJA JEST PERMANENTNA I NIEUNIKNIONA
2.1. Interpretować to rozumieć
2.2. Wiedzieć i móc
2.3. To, co zmysłowe, i to, co intelektualne
3. INTERPRETACJA JEST ZAWSZE RYZYKOWNA I WĄTPLIWA
3.1. Rozmaitość intencji
3.2. Interpretacja fikcjonalna: produkowanie znaczeń
3.3. Przykład rekonstrukcji filmów
4. MIEJSCE INTERPRETACJI W GEŚCIE KRYTYCZNYM
4.1. Interpretacja i analiza. Detal
4.1.1. Interpretacja i analiza
4.1.2. Status detalu
4.2. Interpretacja i krytyka
ROZDZIAŁ 2. KONCEPCJE SZTUKI INTERPRETOWANIA
1. INTERPRETACJA I SZTUKA INTERPRETOWANIA
1.1. Akt interpretacji
1.1.1. Cztery cele aktu interpretacyjnego
1.1.2. Strumień i struktura
1.1.3. Kwestia nasycenia
1.2. Sztuka interpretowania
2. KRÓTKA HISTORIA TECHNIK INTERPRETACYJNYCH
2.1. Dlaczego historia?
2.2. Pierwsze ujęcia: od retoryki do filologii
2.3. Alegoria i egzegeza
2.3.1. Alegoria i symbol
2.3.2. Egzegeza biblijna
2.3.3. Krytyczny los Traumdeutung
2.3.4. Ikonologia
2.4. Hermeneutyka
2.4.1. Hermeneutyka semiotyczna
2.4.2. Hermeneutyka filozoficzna
2.5. Późniejsze koleje interpretacji
2.5.1. Epizod romantyczny
2.5.2. Dialogizm i polifonia
2.5.3. Dekonstrukcja i interpretacja
ROZDZIAŁ 3. PO CO I JAK INTERPRETOWAĆ FILM?
1. PO CO?
1.1. Dzieło tworzy się po to, by zostało zrozumiane
1.2. Dzieło jest doświadczaniem substytucji
1.3. Szukać prawdy dzieła
1.4. Nakreślić genealogie i konteksty
1.4.1. Warunki tworzenia
1.4.2. Tropy ideologiczne w dziele
1.5. Gra interpretacji
2. JAK?
2.1. Zrozumieć (semiotyka)
2.2. Czemu może służyć film? (antropologia)
2.3. Nadawanie sensu (hermeneutyka)
2.4. Porównywać i sytuować (badanie kulturowe)
2.4.1. Konstruowanie kontekstu
2.4.2. Szukanie porównywalnych tekstów
2.5. Pozwalać dziełu grać
ROZDZIAŁ 4. KINO, TEORIA, INTERPRETACJA
1. NAJWIĘKSZE PROBLEMY INTERPRETACJI
1.1. Co to jest dzieło?
1.1.1. Koherencja, „mnogość”, polisemia
1.1.2. Zamknięcie, „zakończenie otwarte”
1.2. Czym jest treść filmu?
1.3. Co to takiego „autor filmów”?
1.3.1. Intencjonalność
1.3.2. Identyfikacja
1.4. Czy istnieją style filmowe?
1.5. Kwestia wizualności
1.6 Jak starzeją się dzieła filmowe
2. INTERPRETACJA JAKO AKT IMAGINACYJNY
2.1. Interpretować to nie analizować
2.2. Interpretacja zaczyna się od oglądania filmów
2.2.1. Imersja percepcyjna
2.2.2. Imersja fikcjonalna
2.3. Interpretacja jest częścią naszego życia umysłowego
ODNIESIENIA BIBLIOGRAFICZNE
1. Teksty dotyczące interpretacji niefilmowej
2. Teksty o kinie i interpretacji filmów
3. Interpretacja konkretnych filmów
Przypisy