Wczoraj minęło. Jutro jeszcze nie nadeszło. Mamy tylko dziś.
Fascynacja wykorzystaniem czasu stała się naszą obsesją. Wypełniamy każdą chwilę po brzegi, jakbyśmy się bali pustki. Zestresowani i przepracowani, czujemy się jak królik z Alicji w Krainie Czarów, który ciągle się spieszy, nerwowo patrząc na zegarek. Wielu z nas podziela te same odczucia: na nic nie mamy czasu, zaniedbujemy relacje z innymi, ciągle za czymś biegniemy, aby w końcu stwierdzić, że kręcimy się w kółko, omijając to, co w życiu najistotniejsze.
Tymczasem Bóg ma swoje tempo: w Notre-Dame du Laus objawienia trwały 54 lata – najdłużej na świecie. Wychodząc od tego doświadczenia, autor proponuje nowe podejście do kwestii czasu. Sięgając do Biblii i życia codziennego, snuje refleksje o tym, czy czas jest naszym wrogiem czy sprzymierzeńcem, dlaczego tak trudno nam czekać, co jest pilne, a co ważne, jaką postawę wobec czasu miał Jezus i dlaczego carpe diem to za mało.
Autor zwraca uwagę, że konieczność ustalania priorytetów i rozeznawania, jak w swoim życiu robić miejsce na to, co naprawdę ważne, uświadamia nam, że prawdziwym wyzwaniem w odniesieniu do czasu nie jest posiadanie go coraz więcej, ale nadanie mu sensu. Mówiąc „nie mam czasu”, należałoby raczej przyznać, że czasowi, którym dysponuję, nie nadaję należytego sensu.
Ludovic Frère jest absolwentem teologii biblijnej i kapłanem w diecezji Gap–Embrun w Alpach Wysokich. Wsłuchując się w doświadczenia pielgrzymów w sanktuarium Notre-Dame du Laus, którego jest rektorem od 2010 roku, napisał kilka książek z zakresu życia duchowego.
ROZDZIAŁ I
Czas Boga, czas ludzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
1. Czas jest wrogiem , z którym trzeba walczyć? . . . . . 19
2. Czas jako łaska, którą można przyjąć . . . . . . . . . . . . 31
3. Czas przymierza . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43
ROZDZIAŁ II
Niecierpliwość i sztuka czekania . . . . . . . . . . . . . . 53
1. „Nie cierpię czekać!” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
2. Cierpliwość Boga . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62
3. Chrystus – cierpliwość Ojca . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68
4. Wiara w to, że dobrze jest czekać . . . . . . . . . . . . . . . 75
ROZDZIAŁ III
Co jest pilne, a co ważne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91
1. Jezus wobec spraw wymagających pośpiechu . . . 92
2. Uczniowie Pana wobec spraw wymagających
pośpiechu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101
3. Różne „czasy” do pogodzenia ze sobą . . . . . . . . . 104
4. Podział zajęć na pilne i ważne . . . . . . . . . . . . . . . . . 116
ROZDZIAŁ IV
Przeszłość, teraźniejszość, przyszłość . . . . . . . . 131
1. Dobrze przeżywać swoją przeszłość . . . . . . . . . . . 132
2. Przyszłość: między ucieczką, planami i nadzieją . 149
3. Jak żyć teraźniejszością, która trwa tak krótko? . . . 161
Zakończenie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 181
1. Kiedy Przedwieczny wkracza w czas . . . . . . . . . . . 181
2. Kiedy czas wkracza już w wieczność . . . . . . . . . . . 185
ANEKS 1
Medytacja przy zegarach słonecznych . . . . . . . 193
ANEKS 2
Krótka historia objawień w Laus . . . . . . . . . . . . . 197