Gdy mówimy o istocie ludzkiej, powinniśmy wiedzieć, że stoimy wobec stworzenia posiadającego podwójną naturę: niższą i wyższą - mimo że stanowi ono jedność. Tak więc mówienie o naturze ludzkiej jako takiej nie ma za bardzo sensu. Dla usprawiedliwienia godnych pożałowania zachowań mówimy : „Jakie to ludzkie”, ale w rzeczywistości znaczy to po prostu: „zachowuje się jak zwierzę”. Natura nazywana „ludzką” jest w rzeczywistości naturą niższą, spuścizną zwierzęcego panowania, którego ślady nosimy w sobie wszyscy, nikt nie jest wyłączony z tego dziedzictwa. Lecz różnica pomiędzy ludźmi polega na tym, że niektórzy odczuwają potrzebę opanowania tych zwierzęcych tendencji, gdyż czują, że ich prawdziwą naturą jest ich natura boska, będąca w nich jak płomień, który muszą chronić i zasilać.
O Autorze
Omraam Mikhaël Aïvanhov (1900-1986), filozof i pedagog francuski, pochodzenia bułgarskiego, przybył do Francji w 1937 roku. Już od pierwszego wejrzenia w jego dzieło, uderza wielostronność aspektów z jaką przedstawia najważniejsze zagadnienie: człowiek i jego doskonalenie się. Każdy poruszony przez niego temat jest traktowany niezmiennie pod kątem człowieka i jego możliwości lepszego samopoznania oraz lepszego kierowania własnym życiem.
ROZDZIAŁ 1: NATURA LUDZKA… CZY NATURA ZWIERZĘCA?
ROZDZIAŁ 2: NATURA NIŻSZA, ODWRÓCONE ODBICIE NATURY WYŻSZEJ
ROZDZIAŁ 3: W POSZUKIWANIU NASZEJ PRAWDZIWEJ TOŻSAMOŚCI
ROZDZIAŁ 4: JAK UNIKNĄĆ OGRANICZEŃ NATURY NIŻSZEJ
ROZDZIAŁ 5: SŁOŃCE, SYMBOL NATURY BOSKIEJ
ROZDZIAŁ 6: WYKORZYSTAĆ ZASOBY NATURY NIŻSZEJ PANUJĄC NAD NIĄ
ROZDZIAŁ 7: BYĆ LEPSZYM, TO STALE TWORZYĆ NATURZE WYŻSZEJ WIĘCEJ WARUNKÓW, BY MOGŁA SIĘ PRZEJAWIĆ
ROZDZIAŁ 8: GŁOS BOSKIEJ NATURY
ROZDZIAŁ 9: CZŁOWIEK MOŻE W PEŁNI SIĘ ROZWINĄĆ TYLKO WTEDY, GDY SŁUŻY SWOJEJ NATURZE WYŻSZEJ
ROZDZIAŁ 10: JAK UŁATWIAĆ PRZEJAWY NATURY WYŻSZEJ W SOBIE I U INNYCH
ROZDZIAŁ 11: POWRÓT CZŁOWIEKA DO BOGA