Błogosławiony Jan Paweł II posiadał niezwykły dar rozumienia Pisma Świętego. Każdego dnia rozważał teksty biblijne, modlił się nimi. Wiedzy tej nie pozostawił dla siebie, chętnie dzielił się z nią wiernymi. Każdy z papieskich dokumentów wynika z głębokiego obcowania ze Słowem Bożym, szczególnie odnosi się to katechez wygłaszanych podczas audiencji generalnych oraz do homilii mszalnych.
Objaśniając słowa Pisma Świętego Papież wiele uwagi poświęcał księgą Starego Testamentu. Teksty te są świadectwem zbawczego zamysłu Boga dotyczącego całej ludzkości a realizowanego poprzez naród wybrany przez Boga – Izrael, wiele z nich to zapowiedzi pełni zbawienia dokonującej się przez Mesjasza – Syna Bożego Jezusa Chrystusa. Stary Testament był dla Jana Pawła II wielkim skarbcem Bożej mądrości dotyczącej życia ludzkiego i niezmierzonym skarbcem modlitw.
Duchowy komentarz do Starego Testamentu jest zbiorem najczęściej i najobficiej objaśnianych tekstów należą do nich następujące księgi: Rodzaju, Wyjścia, Psalmów, Mądrości, Izajasza, Jeremiasza.
Błogosławiony Jan Paweł II, objaśniając teksty starotestamentalne ukazuje ich wypełnienie i rozwiniecie w tekstach z Nowego Testamentu, czyni to w kontekście liturgii i nauki Kościoła.
Przedstawiany Czytelnikom zbiór nie jest ściśle naukowym komentarzem egzegetycznym, mimo że w wielu miejscach Papież nawiązuje do bogatego dziedzictwa nauk biblijnych. Jest to przede wszystkim komentarz duszpasterski, który ma pomóc wiernym w rozumieniu i przeżywaniu Słowa Bożego.
Księgi Starego Testamentu „(…) udostępniają wszystkim znajomość Boga i człowieka oraz sposobów działania Boga sprawiedliwego i miłosiernego w stosunku do ludzi (…) Pokazują prawdziwą pedagogię Bożą” (II Sobór Wat., Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei Verbum,15).
Choć Chrystus ustanowił Nowe Przymierze we krwi swojej, Księgi Starego Testamentu, przyjęte w całości do nauki ewangelicznej, w Nowym Testamencie uzyskują i ujawniają swój pełny sens i nawzajem oświetlają i wyjaśniają Nowy Testament” (II Sobór Wat., Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei Verbum,16).
„Wierzyć po chrześcijańsku” – znaczy: czerpać światło Bożego Objawienia również z Ksiąg Starego Przymierza.
Jan Paweł II Audiencja generalna, 8 maja 1985 r.