Pierwsze polskie tłumaczenie wg rękopisu
W Magellanii, skupisku wysp i wysepek położonych pomiędzy Atlantykiem a Pacyfikiem, na południowym krańcu Ameryki Południowej osiedlił się kilka lat wcześniej biały mężczyzna, którego przeszłości ani narodowości nikt nie zna. Z przekonań jest anarchistą nieuznającym żadnej władzy ani organizacji społecznej. Żyje na wysepce Neuve wraz ze swymi przyjaciółmi Karrolym i Halgiem. Są to miejscowi, ojciec i syn, którzy żyją z pilotowania statków przez magellańskie cieśniny. Zamieszkujący Magellanię Indianie, których tajemniczy biały leczy, służąc im pomocą i radą, nazywają go Kaw-Djer – dobroczyńca. Kiedy traktatem z 17 stycznia 1881 roku Argentyna i Chile dzielą między siebie Magellanię, Kaw-Djer czuje, że stracił ostatnie miejsce na ziemi, gdzie mógł się czuć wolny, i chce odebrać sobie życie. Wraz z Karrolym i Halgiem płynie na wyspę Horn, najdalej wysunięty skrawek Magellanii, by rzucić się w morze. W tym czasie przy szalejącym sztormie do wyspy zbliża się statek, któremu grozi, że lada chwila rozbije się o skały. Kaw-Djer i jego przyjaciele ruszają na pomoc. Udaje im się doprowadzić statek do wybrzeża Wyspy Hoste’a. Rozbitkowie z „Jonathana”, to grupa emigrantów, która miała się osiedlić w południowej Afryce. Kaw-Djer pomaga im przetrwać zimę na Wyspie Hoste’a. Wiosną rozbitkowie przyjmują propozycję chilijskiego rządu, który oddaje im wyspę na własność, by ją skolonizowali. Hosteliańska kolonia przeżywa dwa poważne kryzysy. Po raz pierwszy, gdy anarchiści, którzy znajdowali się pośród pasażerów „Jonathana”, próbują narzucić innym życie w swego rodzaju komunie. Po raz drugi zaś, gdy na wyspie zostaje odkryte złoto, co wywołuje gorączkę złota wśród osadników i ściąga na wyspę tłumy awanturników. Zagrożonej upadkiem kolonii przychodzi z pomocą Kaw-Djer, który wbrew własnym przekonaniom przyjmuje na prośbę Hostelian funkcję władcy o dyktatorskich prerogatywach. Ocala kolonię i doprowadza do końca dzieło swojego życia, jakim jest budowa latarni morskiej na oddanej Hostelianom na własność wyspie Horn, tej samej, na której kiedyś zamierzał odebrać sobie życie. Ostatecznie zmienia też poglądy, które nie wytrzymały konfrontacji z rzeczywistością.
Seria wydawnicza Wydawnictwa JAMAKASZ „Biblioteka Andrzeja” zawiera obecnie ponad 35 powieści Juliusza Verne’a i każdym miesiącem się rozrasta. Publikowane są w niej tłumaczenia utworów dotąd niewydanych, bądź takich, których przekład pochodzący z XIX lub XX wieku był niekompletny. Powoli wprowadzane są także utwory należące do kanonu twórczości wielkiego Francuza. Wszystkie wydania są nowymi tłumaczeniami i zostały wzbogacone o komplet ilustracji pochodzących z XIX-wiecznych wydań francuskich oraz o mnóstwo przypisów. Patronem serii jest Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a.