Powieść ta wprowadza do serii zasadniczą zmianę, która miała rządzić wszystkimi kolejnymi odcinkami: Rocambole, skruszony, powraca z więzienia, by przyczynić się do triumfu dobra.
Czterech mężczyzn: Gontran de Neubourg, Lord Blackstone de Galwy, Arthur de Chenevières i Albert de Verne postanawiają połączyć siły pod nazwą Bractwa Rycerzy Księżycowej Poświaty, aby pomóc tajemniczej młodej kobiecie, znanej początkowo tylko jako „domino”, która po zamordowaniu rodziców została pozbawiona spadku przez diabolicznego Ambroise’a i wicehrabiego de la Morlière. W tej historii pojawiają się jeszcze dwie inne postacie: kapitan Charles de Kerdrel – o pseudonimie Ziarnko Soli, oraz kurtyzana Saphir.
Jeśli chodzi o Rocambole’a, to pojawia się on jako tajemniczy przywódca tego stowarzyszenia arystokratów. Ale nawet w służbie dobra nie waha się sięgać po najbardziej zbrodnicze środki: szantażuje, torturuje i bez skrupułów nadużywa swoich uprawnień lekarza i magnetyzera.