Krzysiu, Świetny Poeto –
Wisława Szymborska
… wędrówka Poety w regiony innego już poznania nie przestaje być wiarygodnym zapisem tego, co będąc ciągle sobą, jednocześnie wskazuje na owo najistotniejsze coś poza nim.
Janusz Szuber
Ostatnie wiersze Krzysztofa Lisowskiego mają kaligraficzną czystość, podziwia się ich zapis, oszczędność słów, minimalistyczną dyscyplinę. Śniąc i podróżując, Lisowski nieustannie zbliża się do starych źródeł, idzie po śladach, spotyka współczesne wcielenie Mnemozyny, rejestruje echa dawnych proroctw, są w tym zawarte dyskretnie niepokój i trwoga o losy naszej cywilizacji, coś co wydaje się być przeczuciem katastrofy.
Jerzy Kronhold
Krzysztof Lisowski – pisarz, badacz snów i niekonieczności, redaktor, współpracownik pism literackich. Portrecista kotów i fotograf czasoprzestrzeni. Perypatetyk krakowski; cyklista. Autor licznych książek. Do najważniejszych zalicza: Greckie lustro (2011), Czarne notesy (2012), Poematy i wiersze do czytania na głos (2013), Zaginiona we śnie (2019), Domy dni. Antologię osobistą (2020). Debiutował jako poeta w 1972 roku na łamach „Życia Literackiego” w Krakowie.
Nie ten sam
Zbiegowie okoliczności
Zabawy dzieci
Czarny młyn
Rosja
Autobiografie
Józef Czapski
Koniec sezonu na Bałkanach
Nasze ateńskie mieszkanie
Piąty wieczór w labiryncie
Popiół
Seferis na Poros
Studiowanie Konfucjusza
Tybet dla umierających
Wiersz napisany po japońsku
Wypisy z dziennika J.S.
Zupa
Na Sommeroy
Raport o stanie świata w pierwszych miesiącach 2020 roku
Karminowy szalik
Wystarczy powtórzyć
Kwarantanna
Nisan rako
Schwytany południk
No Risk no Fun
Z Emily Dickinson
Z listu przyjaciółki
Pies i Miłosz
Niedziela, kwiecień2020
Mesjasz
19 dzieńpaździernika 2020
Moj ojciec udaje Greka
Tunelami
Dawno nie myślałem o Tobie
Książki
Życie po życiu
Dopala sięogień
Popatrzyłem przed spaniem
Chick Corea
Wielkie podróże
Stara Aleksandria
Wieści dobre i złe
Koleje rzeczy
Madrygały Gesualda
Zagajewski
Tajemnice cudzoziemców
Lekarstwa
Smuga kondensacyjna
Góra
Niewiara
Tylko w śmiechu
Oko