Autor zaprasza do lektury poezji Bliżej natury. Opisuje w niej piękno krajobrazu, blaski i cienie. Ile w niej poezji, ile prozy, tylko czytelni może to zweryfikować. Istnieje jednak pewność, że po burzy wychodzi słońce, po nocy dzień. Ta świadomość daje siłę do życia, bo jakie by było bez piękna, światła, poezji, która barwi prozę życia. Piękno istnieje i woła do nas głosem natury, poezji, uśmiechem, który rozjaśnia twarz. Jest tyle piękna i dobra, które istnieje w nas, przemawia głosem poezji.