Zbiór szkiców z lat 1979–1989 dotyczących relacji między literaturą a polityką w ostatnich latach komunizmu. Autor przygląda się językowi sprzeciwu wobec tej władzy. Analizując przebieg strajku w sierpniu 1980 roku, pielgrzymki papieskiej z 1987 oraz manifestacji ulicznych z lat osiemdziesiątych, ukazuje, jak walka z komunizmem przebiegała w przestrzeni słów, tekstów i komunikatów.
Po co ja piszę te słowa...
[A]
Mowa niczyja. Druga wersja szkicu o obcości w mowie
Ceremonie inicjacji
Broniewski i inni
[B]
Odzyskane „my”
Strajk mówi sam siebie
Ulotki zmieniają styl
Strona Dobrowolskiego i inne strony. O archeologach,
moralistach i ekspertach
Wolność czytania
Koniec śmiesznych miłości?
[C]
Referat
Referat. Notatki do drugiej części
Fragment o przemówieniu władzy
Społeczeństwo mówi ulicą
Co powiedziano 1 maja 1982 roku w Gdańsku?
Liturgia i eksces
Mechanizm zbiorowej ekspresji
ZAMKNIĘCIE
Ze środka
ŚWIADECTWO FOTOGRAFII
Niech będzie pamiętany
Próba opisania (z pamięci) zagubionej fotografii
Przypisy
Nota bibliograficzna
Indeks osób
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka