Miasto uśpionych kobiet / Gyula Krúdy

Gyula Krúdy doczekał się miana pisarza pisarzy. Jak wyliczył współczesny prozaik i historyk literatury – ośmiu na dziesięciu pisarzy węgierskich kocha Krúdyego. Światowa recepcja jego twórczości z roku na rok jest coraz szersza. Jego nowele i niektóre powieści przełożono na wiele języków.

Prezentowany polskiemu czytelnikowi tom wspaniałych krótkich próz domaga się uwagi. Uniwersum, jakie wyłania się z tej prozy, współistnieje ze światem Brunona Schulza: oba światy nawadniane są silnym autobiografizmem, znajdujemy tu wątki erotyczne, surrealistyczne przekształcenia, nawraca topos małego miasteczka z jego „drętwiącą nudą” i charakterystycznymi postaciami osadzonymi w zmitologizowanej przestrzeni rynku, gospody, cukierni, szkoły tańca, domu uciech.

Oprócz opowiadań w tomie znalazła się garść tekstów publicystycznych, które pokazują, że Krúdy nigdy nie przestawał być lirykiem, ale też ilustrują tak znamienne dla jego pisarstwa przenikanie się materii rzeczywistości z materią fikcji literackiej.

Towarzysz podróży

Młode lata

O Sindbadzie żeglarzu

Jesienna podróż Sindbada

Tajemnica Sindbada

Zielona woalka

Mój syn Sylwester

Z pieniędzmi na pielgrzymkę

Powrót żeglarza

Ten starzec grudzień

Wspomnienie z Miasta Józefa

Do góry nogami

Sekret szczęśliwego życia

Człowiek, który był ziarnkiem gorczycy

Prolog do porcyjki gulaszu

Ostatnie cygaro w gospodzie Pod Karym Arabem

Żurnalista i śmierć

Jak książę Walii przechodził szkołę życia w Peszcie

Peszt

Listy z Pesztu

Wiejski sen o świcie w Peszcie

Miasto uśpionych kobiet

Elżbieta Cygielska, Posłowie

Źródła tekstów

Przypisy