Warszawskie kawiarnie literackie / Andrzej Z. Makowiecki

W kawiarni literackiej, niezwykłym zjawisku kulturowym schyłku wieku XIX i całego wieku XX, spotykało się warszawskie środowisko literackie, by zawiązywać kontakty i przyjaźnie. Wymieniano opinie o literaturze i sztuce, ferowano wyroki i tworzono hierarchie artystyczne, ale także plotkowano i prowadzono rozmowy towarzyskie skrzące się dowcipem i złośliwością. Widownię tego środowiskowego teatru stanowili wielbiciele literatury i rzesza snobów łakomych „wielkiego świata”. W kawiarni literackiej komentowano także aktualne wydarzenia polityczne i dlatego w czasach zagrożenia swobód narodowych i obywatelskich bywała ona niebezpiecznym dla władzy ogniskiem niezależnej myśli i społecznego sprzeciwu.

Ta solidnie udokumentowana książka przywołuje realia i klimat słynnych kawiarni literackich Warszawy całego dwudziestego wieku. Prowadzi czytelnika przez lokale młodopolskie – Miki i Udziałową, przez legendarne już kawiarnie okresu międzywojennego – Pod Picadorem z jego estradą poetycką, Małą Ziemiańską ze skamandryckim półpięterkiem, IPS-em i SiM-em, aż do miejsc bliskich naszym czasom – maleńkiej kawiarenki PIW-u i sutereny Czytelnika.

OD AUTORA
WPROWADZENIE
ANTENATKI ROMANTYCZNE I POSTYCZNIOWE

KAWIARNIE MŁODOPOLSKIE
Młodopolskie początki, czyli Starorypałka
Nieformalny klub literacki w kawiarni Miki
Letni ogródek w Nadświdrzańskiej
Kawiarnia literacka całą gębą, czyli Udziałowa

W II RZECZYPOSPOLITEJ
Zaczęło się od Picadora
Koegzystencja pokoleń w Kresach
Ta legendarna Ziemiańska
Instytut Propagandy Sztuki – po prostu IPS
SiM, czyli sojusz literatury i mody
Zodiak – ostatnia kawiarnia dwudziestolecia

PO WOJNIE
Cisi i Gęgacze w kawiarni PIW-u
Zawsze zostaje jeszcze Ujazdowska
„Stolik” w kawiarni Czytelnika

PRÓBA PODSUMOWANIA
ANEKS: O ANEGDOCIE LITERACKIEJ
Przypisy
Bibliografia
Indeks osób