Arkadiusz Morawiec poszerza kategorię zagłady, odnosząc ją do zbiorowych zbrodni przeciw różnym społecznościom, nie tylko społeczności żydowskiej. W tej materii najważniejsze jest badanie zbrodni dokonywanych na osobach chorych psychicznie oraz na Cyganach. Pracę oceniam jako wartościową - podjęto w niej ważną problematykę zarówno z naukowego, jak i ogólnospołecznego punktu widzenia. Jest to dzieło uwzględniające obszerne materiały, w tym archiwalne. Rozdziały książki są zróżnicowane także pod tym względem, że w jednych Autor mógł się odwoływać do bogatej literatury przedmiotu, w innych zaś jest pionierem, ponieważ nie ma - lub prawie nie ma - opracowań mówiących o literackich odbiciach poszczególnych strasznych wydarzeń, takich jak martyrologia Cyganów czy wojny bałkańskie.
Z recenzji prof. dr. hab. Michała Głowińskiego
Wstęp. Zagłady 11
Prolog. Echa zagłady Ormian 29
Baku. Uwagi na marginesie Przedwiośnia 61
„Dezynfekcja”. Zagłada osób psychicznie chorych 85
Szlengel (w Parku Krasińskich) 123
Lokomotywa (do Bełżca) 147
Brygada śmierci (Weliczkera) 165
O Medalionach Nałkowskiej. Dopowiedzenia 187
Coś z niczego? Profesor Spanner (raz jeszcze) 215
Różewicza wycieczka do muzeum (i biblioteki) 233
Nie tylko Aśfic. Zagłada Cyganów 261
Epilog. „To się powtarza na naszych oczach” – Srebrenica 307
Bibliografia 351
Summary 389
Nota bibliograficzna 393
Spis fotografii 395
Indeks osobowy 399
O autorze 415