Programem ruchu rewolucyjnego Maja 1968 roku było pełne oswobodzenie jednostki z kajdan tradycji, rodziny i państwa. Na murach Sorbony studenci pozostawili lapidarny program - „zakaz zakazywania”. W tej tautologii zawarta jest przewrotność studenckiej rebelii, jej bolszewicka logika i bezwzględność. Na efekty zniesienia „zakazów” dawnego świata wciąż patrzymy. Michel Onfray, w napisanym z dużym intelektualnym napięciem eseju, zwraca uwagę na dwa główne pola działania synów Maja ’68 - cenzurę i intelektualny ostracyzm, stosowany wobec niewygodnych oponentów. Opisuje mechanizmy odrzucania dzieł „niepokornych”. Kreśli prowadzone w mediach strategie dyfamacyjne, których doświadczył m.in. wybitny sinolog Simon Leys, który śmiał w latach 70. podważać oficjalną wykładnię broniącą dokonań chińskiej „rewolucji kulturalnej”, czy Aleksander Sołżenicyn. Onfray atakuje, wyśmiewa i przestrzega. W ostateczności pokazuje krótki żywot tryumfów hunwejbinów wobec piękna prawdy.
Wprowadzenie
Lewicowa faszosfera 7
Simon Leys
Les Habits neufs du président Mao (1971) 25
Aleksander Sołżenicyn
Archipelag Gułag (1973) 47
Paul Yonnet
Voyage au centre du malaise français (1993) 69
Samuel P. Huntington
Zderzenie cywilizacji (1996) 93
Le Livre noir de la psychanalyse (2005) 115
Sylvain Gouguenheim
Aristote au Mont-Saint-Michel (2008) 139
Podsumowanie
Nihilistyczny wzorzec 159
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka