Tragedie / Jean Baptiste Racine

Jean Racine, jeden z największych dramatopisarzy wszechczasów, francuski rywal Szekspira i postać owiana legendą, wciąż cieszy się ogromnym zainteresowaniem zarówno filologów, jak i ludzi teatru.

Jego tragedie, pisane aleksandrynem, tłumaczono na polski wierszem 13-zgłoskowym. Nowy przekład Antoniego Libery – pisarza, tłumacza i reżysera – zrywa z tą tradycją na rzecz „szekspirowskiego” 11-zgłoskowca – wiersza bardziej dynamicznego i lepiej sprawdzającego się na scenie.

Racine nigdy dotąd nie brzmiał po polsku tak naturalnie i jasno. Ta nowa lekcja przekładu otwiera szerokie pole do popisu aktorom i reżyserom. Za sprawą takich właśnie nowatorskich tłumaczeń dokonywanych na Zachodzie dramaty francuskiego klasyka zaczęły na nowo gromadzić na widowni tłumy, a przedstawienia nie schodziły z afisza przez wiele miesięcy.

Od tłumacza

ANDROMACHA

Akt pierwszy

Akt drugi

Akt trzeci

Akt czwarty

Akt piąty

BRYTANIK

Akt pierwszy

Akt drugi

Akt trzeci

Akt czwarty

Akt piąty

BERENIKA

Akt pierwszy

Akt drugi

Akt trzeci

Akt czwarty

Akt piąty

IFIGENIA

Akt pierwszy

Akt drugi

Akt trzeci

Akt czwarty

Akt piąty

FEDRA

Akt pierwszy

Akt drugi

Akt trzeci

Akt czwarty

Akt piąty

Przypisy tłumacza

Andromacha

Brytanik

Berenika

Ifigenia

Fedra

ANEKS.Trzy najsłynniejsze sceny Fedryw dwóch wersjach przekładu Antoniego Libery