Wydanie krytyczne Ignacego Chrzanowskiego utworu Lubelczyka noszącego tytuł: „Żywot Ezopa Fryga, mędrca obyczajnego, z przypowieściami jego”. Utwór Biernata z Lublina wydany po raz pierwszy w Krakowie ok. 1522 roku. „Żywot Ezopa Fryga” jest najobszerniejszym polskim utworem wierszowanym wczesnego renesansu. Składa się z 3144 wersów, uporządkowanych w czterowersowe strofy i rymujących się parzyście. W utworze odnaleźć można także ponad 270 przysłów, dzięki czemu Biernat z Lublina jest uznawany za pierwszego paremiografa w literaturze polskiej. Wraz z „Żywotem” wydawany był zbiór bajek Biernata.