Media konstytuują wszechogarniającą reprezentację nazwaną przez Baudrillarda hiperrealnością bądź rzeczywistością upozorowaną. Hiperprzestrzeń stwarza nieograniczone możliwości kreowania bytów wyobrażeniowych, zawieszając przymus rzeczywistości, oferuje wyzwolenie od jej reguł i nacisków aż do pełnej wolności tworzenia. Jednocześnie samorealizacja w hiperprzestrzeni sprzyja zagrożeniu jednowymiarowością istnienia. Człowiek zaistnieje, kiedy zostanie zaaplikowany na różnych internetowych kontach i portalach. Istniejący poprzez swoje aplikacje i wchodzący coraz częściej w relacje ze światem poprzez media, człowiek odczuwa bezradność i zagubienie, gdy jakiegoś problemu nie może rozwiązać z powodu braku dostępu do technologii, do sieci. W obecnym multikulturowym i cyfrowym społeczeństwie ranga edukacji estetycznej znacząco rośnie, tym bardziej, im bardziej skłaniamy się ku kulturze obrazkowej. Zagrożenia i skutki pozytywne wynikające z nieuniknionej cyfryzacji życia społecznego zostały celnie wyartykułowane w zamieszczonych rozważaniach. Książka dotyczy kultury konwergencji, jej szerokiego spektrum interpretacyjnemu na podstawie literatury polskiej oraz światowej. Tego typu rozważania są nowatorskie w polskiej literaturze pedagogicznej. Zaletą niniejszego wydania jest wielość ujęć tematu, często konkurujących ze sobą. Nie zawiera prostych recept, uczula jednak Czytelnika na meandry współczesnej kultury estetycznej i zmusza do refleksji nad tożsamością współczesnego człowieka.
Wstęp – Mirosława Zalewska-Pawlak 7
I. Sztuka w kulturze konwergencji – implikacje pedagogiczne 11
Grzegorz Sztabiński, Kultura konwergencji a tożsamość dzieła sztuki 13
Piotr Soszyński, Media a sztuka muzyczna 33
Barbara Kwiatkowska-Tybulewicz, La Biennale di Venezia – „doświadczenie Biennale” w kulturze konwergencji 43
Alicja Leśniak, Użytkownicy, odbiorcy, twórcy i producenci mediów – uczestnikami konwergencji 55
Mariusz Samoraj, Kształtowanie tożsamości kulturowej związanej z małą ojczyzną w kulturze konwergencji 67
Magdalena Sasin, Facebook jako nowa przestrzeń edukacji estetycznej na przykładzie fanpage’y instytucji kultury 81
Justyna Żak, Kultura konwergencji w przestrzeni muzealnej na przykładzie wybranych berlińskich muzeów 97
Aleksandra Sieczych-Kukawska, Teatr współczesny w kulturze konwergencji 111
Agnieszka Dominika Rutkowska, Taniec w kulturze konwergencji 121
Anna Majewska-Owczarek, Głos „modny” a głos naturalny. Młodzi ludzie wobec medialnych wzorców wokalnych 135
Arkadiusz Kaźmierczak, Olimpizm, kultura i sztuka w wymiarze społeczno-kulturowym 147
II. Nowe i stare media w edukacji estetycznej 157
Mirosława Zalewska-Pawlak, Być ze sztuką w kulturze konwergencji 159
Anna Pikała, Udział mediów w procesie edukacji estetycznej dzieci i młodzieży – znaczenie i uwarunkowania 171
Tamara Sass, Wychowanie do kultury poprzez multimedialność i intertekstualność działań edukacyjnych w obszarze sztuki 187
Elżbieta Szubertowska, Media w kulturze i edukacji muzycznej – refleksje doświadczonego pedagoga 203
Justyna Hanna Budzik, Młody widz jako archeolog mediów: stare i nowe media w filmowej wersji baśni o Śnieżce Tarsema Singha 215
Elżbieta Kukuła, Aleksandra Piskorska, Uczeń jako odbiorca i konsument kultury konwergencji a zmiany we współczesnej szkole 231
Barbara Sarti, Kultura konwergencji we współczesnej szkole aktywności twórczej 245
Ewa Tomaszewska, Teatr dla dzieci i młodzieży w płynnej nowoczesności 255
Małgorzata Wiktorko, Edukacja muzealna w Muzeum Sztuki w Łodzi w kulturze konwergencji 271
Martyna Justyńska, Miejsce reklamy we współczesnej edukacji 281
Adrian Ziółkowski, Wartość gier komputerowych w procesie edukacji kulturalnej 297
III. Nowe i stare media we wczesnej edukacji estetycznej 311
Urszula Szuścik, Kompetencje estetyczne i kulturowe dziecka w kontekście konwergencji 313
Anna Boguszewska, O zmianach w formie ilustrowanej książki dla dzieci w Polsce 325
Jarosław Pawlicki, Animacja poklatkowa jako metoda pracy w edukacji wczesnoszkolnej 341
Autorzy 355