„Publikacja ukazała się nakładem Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie i Wydawnictwa Universitas”.
Profesor Tomasz Goban-Klas kocha media. Kocha miłością niesamolubną, dlatego dzieli się tym uczuciem i hojnie obdarowuje jego owocami. Uczucie to jest głębokie i osobliwe, albowiem obiekt miłości jest tyleż zmienny, co (może właśnie dlatego?) nieustannie młody. Natomiast sam profesor jest na tyle troskliwy, że nie ulega łatwym modom, a i bywa surowy. Zawsze natomiast jest ciekawy, ciekawością socjologa-medioznawcy uchylającego to, co nieoczywiste a pozwalające dostrzec ciągłość w pozornie chaotycznym nurcie zdarzeń, sądów, hipotez i teorii.
prof. dr hab. Jan Kreft, Politechnika Gdańska
Zbiór obejmuje teksty publikowane w latach 2012–2020 w czasopismach naukowych i wydawnictwach zbiorowych. W Przedsłowiu autor wydobywa medialne wątki z mowy noblowskiej Olgi Tokarczuk, sama książka została zaś podzielona na siedem części. W pierwszej z nich przestawiono pojęcie mediów i badań medioznawstwa, kolejne dwie odnoszą się do kwestii stylu współczesnego dziennikarstwa i zmian wywołanych przez postępującą cyfryzację i mediatyzację. Następnie autor podejmuje temat konfliktów, lęków oraz inwigilacji w perspektywie mediów, a także prezentuje osoby, które uznaje za innowatorów medialnych, w tym papieża Franciszka i „supermana autopromocji” Donalda Trumpa. Najnowsze zjawiska medialne ukazuje część Transformacje mediów cyfrowych, poświęcona nowym formom aktualnej fazy mediamorfozy, a szczególnie jej algorytmizacji i platformizacji w tzw. chmurach obliczeniowych. Tom dopełniają rozważania na temat antropocenu i mediocenu, nowej epoki rozwoju cyfrowych mediów, która pokazana została jako konstrukt formowany w znacznym stopniu przez władzę, media i komunikację społeczną.
Tomasz Goban-Klas, socjolog i medioznawca. Profesor zwyczajny Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Profesor emerytowany Uniwersytetu Jagiellońskiego. Założyciel Katedry Komunikowania i Mediów Społecznych UJ. Był profesorem w Instytucie Studiów Europejskich w Wiedniu, dyrektorem Polish Academic Information Center Uniwersytetu w Buffalo, stypendystą Sorbony oraz visiting professor Uniwersytetu Stanforda. Autor wielu książek, m.in. Wartki nurt mediów. Ku nowym formom życia społecznego. Pisma 2000–2011 (2011), Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu (wyd. 2, 2020).
Od autora
Przedsłowie. Olgi Tokarczuk wprowadzenie do świata mediów
I. Media
Termin „media” – krytyka, obrona i objaśnienie
Prekursorzy: ojcowie założyciele – medioznawcy i mediolodzy
Teolodzy, etycy, mediolodzy, pedagodzy – łączcie się!
Seria nad seriami: „Biblioteka Narodowa” (1918–) trwałość i pamięć
Diagnoza medialna jako fundament opisu stanu mediów
II. Perypetie dziennikarstwa
Medialna manna
Media na cenzurowanym
Twórcza destrukcja dziennikarstwa: od zwartej do rozproszonej postaci
Dekompozycja sfery publicznej w erze nowych mediów
III. Mediatyzacja medycyny, szkoły i uniwersytetu
Medycyna a media123
Technologie kształcenia jako czynniki „twórczej destrukcji” edukacji szkolnej
Uniwersytet w kontekście nowych mediów i technologii informacyjnych
IV. Bezpieczeństwo, strach, inwigilacja
Media a bezpieczeństwo narodowe
Strachy i terroryzm w globalnej wiosce
Odwaga i rozwaga mediów wobec zjawiska terroryzmu oraz w obliczu pandemii
Identyfikacja, rejestracja, inwigilacja w państwie nadzoru
V. Innowatorzy medialni
Reformacja: Salwy Lutra z drukarń Wittenbergii. Pokaz technologii i moc Volksbibel, czyli jak medium stało się przekazem
Franciszek w erze komunikacji i mediów naszych czasów
Superman autopromocji – od dewelopera do fotela prezydenta USA
VI. Transformacje mediów cyfrowych
O komputerach i ludziach
Gutenberg 2.0
Wielka czwórka dobroczyńców naszego świata czy czterech jeźdźców Apokalipsy? Google, Amazon, Facebook i Apple
Tomek Sawyer i przyjaciele w globalnej fejsbukowej wiosce
Władza algorytmów czy państwa i korporacji informacyjno-technologicznych?
Etyka samouczących się algorytmów. Przypadek Tay’a – bota Microsoftu
Ludzie na platformach wielkiej piątki w świetle dataizmu i datafikacji
VII. Antropocen i Mediocen
Cywilizacja medialna epoki antropocenu
Rwący nurt mediów w płynnej pandemii 2020
Coda
Nota bibliograficzna
Bibliografia