Rzym, Kościół, cesarze, trylogia złożona z części „Konstantyn Wielki”, „Ród Konstantyna” i „Julian Apostata”, stanowi panoramiczny obraz imperium rzymskiego w III i IV wieku.
Dioklecjan przeprowadził szereg reform mających na celu wzmocnienie państwa. Najpierw powołał na współrządcę Maksymina, a w 293 roku wprowadził system rządów zwanych tetrarchią, który zapoczątkuje późniejszy rozpad państwa na wschodnie i zachodnie. W tym też czasie chrześcijaństwo zdobywa coraz więcej wyznawców, czemu Konstantyn Wielki oficjalnie daje wyraz w słynnym edykcie tolerancyjnym. Nim jednak religia chrześcijańska zatriumfuje, młody cesarz, Julian Apostata, będzie próbował przywrócić dawne kulty i odrodzić kulturę, w której się wychował. Starcie dwóch epok i tradycji, przemiany polityczne i światopoglądowe, intrygi pałacowe i przewroty ‒ wszystko to zostało opisane przez Aleksandra Krawczuka jak zwykle żywo i barwnie.