Prezentowana monografia stanowi kontynuację, pogłębienie analiz, ilustrację ustaleń zawartych w książce Kobiety w drodze na naukowy Olimp… Akademicki awans polskich historyczek (od schyłku XIX wieku po rok 1989), Łódź 2020. To swoiste case study prezentujące kariery naukowe i biografie historyczek zatrudnionych w latach 1945–1989 w Instytucie Historii Uniwersytetu Łódzkiego. Na książkę składa się osiem szkiców, których bohaterkami są nieprzeciętne, dokonujące transgresji w wielu obszarach historyczki: Natalia GąsiorowskaGrabowska, Gryzelda Missalowa, Halina Evert-Kappesowa, Helena Brodowska-Kubicz, Krystyna Śreniowska, Zofia Libiszowska, Alina Barszczewska-Krupa i Barbara Wachowska. Rozważania o łódzkich adeptkach Klio wpisują się zarówno w portret środowiska, jak i dzieje polskiej historiografii okresu PRL. Stanowią egzemplifikację kobiecych karier naukowych w Polsce Ludowej oraz przyczynek do szerszej dyskusji o wpływie płci żeńskiej na kształt uprawianych przez nią dyscyplin i samej Akademii.
Wstęp 7
Pierwsza profesor. Natalia Gąsiorowska-Grabowska (1881–1964) 17
(Współ)twórczyni powojennej bizantynistyki. Halina Evert-Kappesowa (1898–1985) 57
Badaczka łódzkiego okręgu przemysłowego, współautorka (nie)sławnego podręcznika. Gryzelda Missalowa (1901–1978) 83
(Nie)doceniana badaczka dziejów ruchu ludowego. Helena Brodowska-Kubicz (1914–2003) 111
Nestorka łódzkich historyków historiografii. Krystyna Śreniowska (1914–2013) 137
„Przełamująca zaściankowość UŁ…”. Zofia Libiszowska (1918–2000) 163
Badaczka ruchu robotniczego i dziejów regionalnych. Barbara Wachowska (1929–2005) 193
Od „marcowej docentury” po uznanie w nauce. Alina Barszczewska-Krupa (1932–2001) 213
Z Łodzi na naukowy Olimp – kobiety versus mężczyźni 231
Alfabetyczny spis rozmówców 245
Bibliografia 247
Indeks nazwisk 263