Andrzej Stasiuk. Istnienie / Adrian Gleń

„W cienkiej szczelinie pomiędzy odmianami czasu, mam takie nieodparte wrażenie, wydarza się pisarstwo Andrzeja Stasiuka. Ta książka będzie właśnie dyskretną i cierpliwą próbą pobytu w tym prześwicie”.

Z rozdziału Żeby bardziej być

Błyskotliwa opowieść Adriana Glenia to zaproszenie do szczególnej podróży po życiu i twórczości jednego z najbardziej znanych współczesnych polskich pisarzy. Dzieło i życie zostały tu pokazane jako swego rodzaju jedność bliska formule życiopisania. Autor przekonuje, że literatura jest dla Stasiuka zapisem życia oraz sposobem wyrażania tajemnic istnienia. Tropi egzystencjalne i metafizyczne wątki tego pisarstwa, takie jak fenomen nicości i śmierci, fascynacja światłem, peryferiami i pustką, pragnienie zmysłowego poznania świata czy apoteoza egzystencji.

Osobisty styl Glenia godzi warsztat eksperta z doświadczeniem miłośnika twórczości Stasiuka.

PROJEKT: EGZYSTENCJA I LITERATURA

Seria poświęcona jest wybitnym polskim pisarzom – ich twórczości ujmowanej przez nich samych i interpretowanej przez krytyków jako projekt egzystencjalny, jako próba ustanowienia i zapisania siebie i swojego sposobu odczytywania sensów rzeczywistości, indywidualnego oglądu różnych jej sfer – społecznej, politycznej, etycznej, kulturowej, metafizycznej. Istotnymi kategoriami wyjaśniającymi pisarskie dzieło są w tym przypadku biografia, tożsamość oraz kształtujące je szeroko rozumiane doświadczenie: cielesne i zmysłowe, psychiczne i społeczne, historyczne i polityczne, etniczne i estetyczne, religijne i duchowe...

W serii ukazały się tomy:

Agnieszka Katowska, Witkacy. Etyka

Marzena Woźniak-Łabieniec, Rymkiewicz. Metafizyka

Maciej Urbanowski, Brzozowski. Nowoczesność

Anna Legeżyńska, Hartwig. Wdzięczność

Tomasz Garbol, Miłosz. Los

Wkrótce:

Agnieszka Kramkowska-Dąbrowska, Krasiński. Świadectwo

Wykaz skrótów

Żeby bardziej być [Prolog]

Rozdział 1. AUTO-BIO-GRAFIA

Kim Andrzej Stasiuk być może nie jest?…

Jaki autobiografizm? Jakie życiopisanie?

Rozdział 2. BYCIE

Wschód istnienia

Wschód – korzeń prywatnego mitu

Wschodnie genius loci

Rzeczywiste: początek w domostwie i zmysłach

Drżenie i oczekiwanie – (po)za istnieniem

Kruche: stanąć w szczelinie, zobaczyć, może nawet uwierzyć…

„Archaiczne to było i przedwieczne”: ludzkie i zwierzęce

Coda do początku: bajka-baśń

Naczelna metafora istnienia: światło (albo z powrotem do Dukli)

Rzeczy istnienie

Rozdział 3. NIEBYCIE

Rozdział 4. BYCIE. RE-AKTYWACJA

Jeszcze raz Jadąc do…, czyli o porządku istnienia i nicości

Istnienie, czyli TERAZ-TRWANIE

(Nie)Istnienie

Zdjąć istnienie – przyjąć istnienie (glosa o fotografii)

Mała podróż: kęs święta [Zamiast epilogu]

Wejście i wyjście. I wejście

Bibliografia

Nota edytorska

Indeks osób