W drugiej części Wioletta zastanawia się, co zrobić, gdy kocha się zbyt mocno, co zrobić, gdy kocha zbyt mocno tylko ona. Zapomnieć, pisać wiersze i żyć dalej, jakby „on” był wyimaginowany? Żyć dalej na złość jemu czy na złość swoim odartym z godności uczuciom? Poddać się innej miłości? Czytana książka to romans utkany przekonaniami, że emocjonalna strona płci pięknej nie jest i nigdy nie będzie jej słabością, lecz atutem, pozwalającym w sposób bezpośredni wyrażać nasze potrzeby.